مقایسه مقاوم سازی قاب خمشی متوسط با دیوار برشی فولادی نازک یا بادبند ضربدری به روش طیف ظرفیت

به منظور پیشگیری از خسارت احتمالی از ساختمانهای موجود در زلزله های آتی و نیز برای توسعه ساختمانها و یا تغییر کاربری، بررسی وضعیت کنونی و درصورت نیاز مقام سازی آنها الزامی است. دیوار برشی فولادی (SSW) بررسی وضعیت کنونی و در صورت نیاز مقاوم سازی آنها الزامی است. دیوار برشی فولادی (SSW) به عنوان عضو باربر جانبی در دهه 1970 مورد توجه قرار گرفت. ساختمان های نیپون استیل در توکیو و سیلمار در لس آنجلس جز اولین ساختمانهایی هستند که در آنها از دیواربرشی فولادی استفاده شده است. علیرغم بررسی های آزمایشگاهی و تئوری روی دیوار برشی فولادی تنها در آیین نامه کانادا (CAS, 1994) به طور صریح یک بخش به این عنصر باربر اختصاص داده شده است. اخیرا از میان روشهای طراحی ساختمانها در برابر زلزله روش طراحی بر اساس سطوح عملکرد به دلی لدر نظر گرفتن رفتار غیر ارتجاعی سازه ها در ذستور العمل های FEMA 274, FEMA273, ATC40 مورد توجه قرار گرفته است. دستورالعمل بهسازی ایران نیز از طراحی بر اساس سطوح عملکرد استفاده کرده است. یکی ازروشهای پیشنهادی دستور العمل بهسازی برای مقاوم سازی سازه های ضعیف موجود در برابر زلزله روش طیف ظرفیت و بکارگیری روش استاتیکی غیر خطی (NSP) می باشد. در این مقاله مقاوم سازی سازه های فولادی قاب خمشی ضعیف در برابر بار زلزله به وسیله دیوار برشی فولادی نازک یا بادبندهای ضربدری به روش طیف ظرفیت مقایسه شدند. درپایان مشاهده شد که برای ساختمانهای کوتاه بادبند و برای ساختمانهای متوسط و بلند یوار برشی فولادی نازک مناسبتر هستند. همچنین در صورت استفاده از دیوار برشی فولادی نازک برای ساختمانهای کوتاه ضریب رفتار، 6/5 و برای ساختمانهای متوسط و بلند 9 پیشنهاد شده است.

Keywords:

مقاوم سازی , دیوار برشی فولادی , روش طیف ظرفیت , ضریب رفتار