ارزیابی پتانسیل خطر روانگرایی در دشتهای جنوبی گرگانرود استان گلستان

شناخت نواحی مستعد خطرات طبیعی، از گام های اولیه در مدیریت منابع طبیعی و برنامه ریزی های توسعه ای و عمرانی است. روانگرایی یکی از مهمترین پدیده های ژئوتکنیکی است که درخاکهای سست ماسه ای اشباع، در اثر بالا رفتن فشاری منفذی و کاهش مقاومت برشی، رخ داده و منشا خسارتهای شدید سازه ای به هنگام وقوع زلزله است. این تحقیق در غرب استان گلستان، با هدف پهنه بندی و ارزیابی پتانسیل وقوع خطر روانگرایی انجام شده است. پس از تهیه داده ها و نقشه های پایه، با استفاده از مدل سه پارامتری SWM در محیط GIS، پهنه بندی در پیکسل های 20 ضربدر 20 متر برای وضعیت فعلی، صورت گرفت. با توجه به نوسان در وضعیت سطح ایستابی و شتاب لرزه ای 8 سناریوی بروز خطر تدوین گردید و سپس نقشه پهنه بندی خطر برای وضعیت موجود و سناریوهای آتی تهیه شد و با در نظر گرفتن مرز سیاسی در محدوده 5 گرگان، ترکمن، بندرگز، آق قلا، کردکوی درصد مساحتی هر کلاس خطر مشخص شد. نتایج نشان می دهدد که کمترین و بیشترین درصد احتمال خطر به هنگام وقوع زلزله به ترتیب در سناریوی 1 و 8 ، در محدوده شهرهای بندرترکمن و بندرگز، بوده و انجام تمهیدات مکان یابی و اجرای سازه های مهندسی و ابنیه فنی درمحدوده این مناطق جهت کاهش خسارت احتمالی آن اجتناب ناپذیر است.

Keywords:

پهنه بندی خطر روانگرایی , سناریوهای خطر , برنامه ریزی توسعه , مدل سه پارامتری , GIS , دشتهای ساحلی گلستان