بررسی نقش پیاده راه ها در بهبود کیفیت فضاهای شبانه شهری تبریزبا مقایسه 5 پیاده راه سنگفرش ولیعصر،تربیت،آبرسان،رشدیه،شریعتی

فضاهای شهری به عنوان مکانی برای گذران اوقات فراغت در شب و ادامه فعالیت های روزانه توجه نمی شود. همچنین صرف مدت زمان زیادی در آن مذموم تلقی می گردد. این در حالیست که اگر شهر، فضایی مطلوب را در شب فراهم سازدو فعالیت ها و تفریحات سالم به گونه ای سازمان یافته و مطابق با ارزشهای جامعه میسر گردد، حضور مردم مخصوصن زنان، به تبع آن امنیت اجتماعی، آسایش، سرزندگی، تعاملات اجتماعی، رشد اقتصادی، پایداری اجتماعی و ... افزایش مییابد. لذا با شناسایی و تقویت عوامل موثر بر سرزندگی فضاهای شهری در شب و عوامل مشوق حضور مردم بمنظور ایجادفضایی پویا و با نشاط، که یکی از این عوامل ایجاد محورهای تجاری پیاده می باشد، می توان شهر را احیا و بازسازی نمود. در این پژوهش تلاش بر این بوده که با توجه به اهمیت ادامه حیات شبانه شهر و همچنین نقش پیاده روی در کیفیتزندگی شهروندان (در تقابل با حضور اتومبیل و حرکت سواره که مخل ایمنی و امنیت می گردد) در قالب مفهومی تحت عنوان پیاده راه، بتوان ارتباط موثری میان وجود پیاده راه های شهری و کیفیت حیات شبانه شهری یافت. پس از مرورمفاهیم و نظریات مرتبط، مدل تحلیلی پژوهش که در واقع در بر گیرنده مدل کلی عوامل تاثیر گذار بر ادامه حیات شبانهشهری تدوین گردید. در نتیجه با بررسی 5 نمونه موردی (پیاده راه های سنگ فرش ولیعصر، تربیت، آبرسان، رشدیه و شریعتی تبریز) که به لحاظ تجاری قوی ولی از نقطه نظر حیات شبانه متفاوت می باشند، به مقایسه شاخص های پیشنهادی پرداخته شده است.

Keywords:

شب , فضای شبانه , گذران اوقات فراغت , سرزندگی , پیاده راه