هنرهای هفت گانه با نگاه ارتقا تعاملات اجتماعی و فرهنگی

در تعریف هنر باید گفت که ، برای هنر، نمیتوان مانند اشیا و عناصر طبیعی، فرمول یا ضابطه خاص تعیین نمود، و ازنظر منطقی، جنس، فصل و حد آن را ترسیم نموده و تعریف علمی از آن ارائه داد؛ چرا که هنر، امری معنوی است و دردل آن نوعی اشراق و شهود نهفته است .انسانها هنر را برای تسکین خود برگزیده اند ، چه هنرمندان و چه مخاطبان اثر هنری در هنر مایه آرامش می جویند. همانطور که ذکر شد هنر در زندگی همه انسانها آمیخته شده و هنر خمیر مابهرشد و پیشرفت بشر است و ماحصل آن تمدن و فرهنگ نامیده می شود. از این رو از ویژگی هنر می توان در راستایانتقال مفاهیم فرهنگی و اعتقادی نسلی برای نسل دیگر استفاده کرد.فرهنگ به مثابه بستر و فضای کلیه فعالیتهایانسانی مطرح می شود و جملگی اعمال وی را متاثر می نماید.فرهنگ فضایی است که انسان در آن زیست و فعالیت میکند و به عبارت دیگر هر عملی که انجام می شود از فرهنگ سر چشمه می گیرد و هم بر تحول و دگرگونی آن اثر می گذارد.از این رو رابطه فرهنگ با مقولات مختلف حیات از جمله هنر،معماری و شهرسازی.شیوه های زیست و حتیفرآورده های صنعتی رابطه دوجانبه،تاثیرگذار و تاثیرپذیر است.روند توسعه فرهنگ در هر جامعه ای را می توان با بررسی تمدن های نخستین آن دریافت.از رو در این مقاله سعی گردیده تا چگونگی تاثیر گذاری هنرهای هفت گانه بر تعاملات اجتماعی و فرهنگی را مورد بررسی قرار گیرد

Keywords:

هنر , فرهنگ , تمدن , هنرهای هفت گانه , حیات