ارزیابی مزیت های نسبی و تحلیل ساختاری تولید در استان خوزستان

تعیین سیاستهای کلی و برنامه ریزی متعادل درهریک ازبخشها و مناطق کشورنیازمند شناسایی مناسب استعدادها برقراری توازن بالقوه بین تمام بخشها و ترکیب آن درمناطق می باشد دستیابی به چنین اهدافی نیازمند تجزیه و تحلیل مناسب ازروند تولید و ساختارآن درسطوح مختلف کشور است ازانجا که استان خوزستان نقش بسزایی درتولید کشور را دارا می باشددراین مقاله بکارگیری روش انتقال سهم و شاخص ضریب مکانی ضمن بررسی عملکرد اقتصادی این استان بخشهای مزیت داروپایه ای استان خوزستان طی سالهای 1383-1389 مشخص شده است نتایج این پژوهش نشان میدهد که استان دربخشهای صنعت عمده فروشی خرده فروشی و اداره امورعمومی و خدمات شهری برنده مختلط اقتصادی و دربخشهایه کشاورزی شکار و جنگلداری معدن و واسطه گری های مالی بازنده اقتصادی و همچنین دربخشهای ماهیگیری و هتل و رستوران دارای مزیت بالقوه برای رشد معرفی گرددوهمچنین نتایج بدست آمده با استفاده ازمحاسبه ضریب مکانی LQاستان خوزستان ازبین فعالیت های پانزده گانه دربخش معدن دارای فعالیت پایه ای می باشد

Keywords:

استان خوزستان , برنده مختلط اقتصادی , انتقال - سهم , ضریب مکانی , مزیت نسبی رشد