نقش صنایع دستی در توسعه صنعت گردشگری

هنرهای سنتی، مجموعه هنرهای،اصیل ،بومی و مردمی هر کشور است که ریشه های عمیق و استوار در اعتقادات و باورداشت ها ، آداب ، عادات، رسوم ، سنن و در مجموع فرهنگ معنوی جامعه دارد .هنرهای سنتی ایران گروهی از هنرهای پر پیشینه کشورمان نظیر صنایع دستی ، خط و خوشنویسی ، معماری سنتی ، موسیقی سنتی ، نمایش های سنتی (منجمله تعزیه) ، لباسهای سنتی ، و … را شامل می شود که هریک برای خود جایگاه خاص و ویژه ای داشته و دارد و در طول تاریخ با تحولات و فراز و فرودهای متعددی روبه رو بوده و در حال حاضر هم تبلور عینی فرهنگ و هنر اصیل و پر مایه ایران اسلامی است. بدون شک در عصر پیش روگردشگری مذهبی یکی از محورهای اصلی برای ارتباط برابر و مستقیم با فرهنگ ها و سایر تمدن ها است، که منجربه متعادل ساختن نگرش ها شده و موارد مثبتی را هم به فرهنگ خود اضافه می کند. بر این اساس باید بیان کرد که گردشگری از شاخص های فرهنگ است و هدف اصلی گردشگری فرهنگی (مشاهده جلوه های فرهنگی یک مقصد از قبیل مراسم، رفتارها، نمایشنامه ها، نمایشگاه ها،مسابقات،هنرها، موسیقی ها،اماکن مذهبی یا کارگاه های صنایع دستی و..) آن است. بر این اساس باید اشاره کرد که در پردازش فرهنگ گردشگری،شناخت محصولات سنتی و روش های تولید زبان و گویش های محلی، مکان های تاریخی و مناظر طبیعی و به طور کلی نشانه های فرهنگی که به عنوان هسته های قومیتی و ضمیر ناخودآگاه جامعه حک شده به عنوان یک واقعیت قابل مطالعه و عمل می باشد

Keywords:

گردشگری , صنایع دستی , فرهنگ , هنر