مطالعه کاربرد زبان های فارسی و ترکی در شهرهای اردبیل و نیر

در این تحقیق سعی شده است تا نقش اجتماعی زبان های فارسی و ترکی در شهرهای اردبیل و نیر مشخص شود. در این تحقیق 400 و 300 آزمودنی از مناطق مختلف شهر اردبیل و نیر به صورت تصادفی انتخاب شده اند. آزمودنی ها بر اساس گروه سنی (زیر 11 سال، 11 الی 16، 17 الی 25، 26 الی 40، 41 الی 60 و 60 به بالا) ، سطح تحصیلات (بی سواد ، ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان، دیپلم، فوق دیپلم، لیسانس، فوق لیسانس و بالاتر) ، جنس (مرد و زن) و شغل (آموزشی، اداری، آزاد و سایر) طبقه بندی شده اند. در این تحقیق پرسشنامه الگوی پژوهشی پاراشر (1980) مورد استفاده قرار گرفته است. از آزمودنی ها خواسته شده که دو گونه زبانی فارسی و ترکی را در شش حوزه اجتماعی خانواده، دوستی، همسایگی، داد و ستد، آموزشی و اداری بر اساس یک میزان چهار گزینه ای (همیشه، اغلب، بعضی وقت ها و هیچ وقت) مشخص کنند. پرسشنامه شامل 36 سوال است که بر اساس درجه رسمیت حوزه ها به ترتیب از غیر رسکی به رسمی مرتب شده اند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها اطلاعات توسط نرم افزار spss پردازش شدند. روش های آماری آزمون t دو نمونه وابسته، آزمون t دو نمونه مستقل و تحلیل واریانس یک سویه برای تجزیه و تحلیل داده ها به کار گرفته شدند. نتایج تحقیق نشان داد که تفاوت میانگین ها در استفاده از دو زبان فارسی و ترکی توسط گروه های سنی، تحصیلی، شغلی و دو گروه جنسی و شهری از نظر آماری معنی دار می باشد.

Keywords:

زبان ترکی , زبان فارسی , جامعه شناسی زبان , دوزبانگی