یکی از مشکلاتی که به کرات باعث خارج شدن واحد 1 نیروگاه بیستون از شبکه شده است، شکست لوله های سوپر هیتر بویلر آن می باشد . بطوریکه در هر بار خرابی، واحد بیش از 70 ساعت از مدار خارج بوده است . این امر با توجه به ظرفیت تولید بالای این واحد 320) مگاوات ) هزینه سنگینی را در برداشته است . به منظور جلوگیری از وقوع مجدد خرابی به بررسی علل شکست پرداخته شده است . بدین منظور پس از جمع آوری اطلاعات طراحی و بهره برداری، یک نمونه لوله تخریب شده از جهات مختلف ( بررسیهای ماکروسکوپی نحوه خرابی و شکست لوله ها، بررسی طراحی بویلر، اشکالات احتمالی بهره برداری، سختی سنجی و
متالوگرافی ) مورد بررسی قرار گرفته است . لوله های تخریب شده تماما در یک ناحیه از
سوپرهیتر بوده و به دلیل موقعیت خاص آنها از نظر دما و تنش، نسبت به دیگر نواحی
سوپرهیتر در شرایط بحرانی تری قرار گرفته اند . آزمایشهای سختی سنجی و
متالوگرافی انجام شده نیز افزایش بیش از حد مجاز دمای بهره برداری را نشان داده است . افزایش دمای بهره برداری لوله ها از حد مجاز طراحی، حتی به مقدار بسیار کم، تاثیر زیادی در کاهش عمر آنها دارد بطوریکه برخی از لوله های تخریب شده، در نتیجه افزایش غیر مجاز دمای بهره برداری،
اورهیت شده و پس از 3 سال بهره برداری، تخریب شده اند . بقیه لوله های با موقعیت مشابه با لوله های آسیب دیده، در شرایط یکسانی نسبت به لوله های تخریب شده، قرار دارند و ب نابراین احتمال خرابی در آنها نیز زیاد می باشد