ارزیابی اقلیم گردشگری ابیانه با استفاده از شاخص TCI و تأثیر آن بر توسعه اقتصادی

امروزه گردشگری مفهوم و جریانی کاملاً متفاوت با گذشته پیدا کرده است و زمینه اقتصادی آن بیش از بیش افزایش یافتهاست . گردشگری اکنون بعنوان یک امر اقتصادی نگریسته می شود ، در نتیجه لزوماً باید در جریان کار و فعالیت خود تابعهدف معین باشد این صنعت بعد از صنعت نفت، مهم ترین گزینه برای درآمد ارزی در کشور خواهد بود. چون کشور ایراندارای یک موقعیت بسیار استثنایی و ممتاز از نظر جذب گردشگر می باشد که از جمله طبیعت زیبا با خصوصیات اقلیمی وآب و هوایی ویژه که درآمدهای ارزی هنگفتی را به دنبال خواهد داشت. این تحقیق با استفاده از پارامترهای میانگین حداکثر ماهانه دمای روزانه، میانگین دمای روزانه، حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی روزانه، بارش (mm)، کل ساعات آفتابی و سرعت باد ایستگاه سینوپتیک نطنز مورد ارزیابی قرار گرفت و پایگاه داده ای در نرم افزار Excel 2010 تشکیل شد. نتایج نشان داد ابیانه از نظر گرشگری طی فصل زمستان ( ژانویه ، فوریه ،مارس ) دارای شرایط خوب ، در فصلبهار ( آوریل ، می ، ژوئن ) دارای شرایط عالی تا ایده آل ، در فصل تابستان ( جولای ، آگوست ، سپتامبر ) دارای شرایطخیلی خوب تا ایده آل و در فصل پاییز ( اکتبر ، نوامبر ، دسامبر ) شرایط ایده آل تا خوب را داراست . بنابراین می توانگفت ابیانه در اکثر مواقع سال از لحاظ گردشگری بیشترین شرایط را داراست که تاثیر زیادی در اقتصاد منطقه دارد.

Keywords:

اقلیم , گردشگری , ابیانه , TCI