طراحی مدل بهینه سازی درصد پوشش زمین (پوشش گیاهی – لاشبرگ و پوشش سنگی) مبتنی برالگوریتم NSGA-II

وضعیت پوشش زمین از عوامل موثر در کاهش و یا تشدید فرسایش میباشد. مطالعات صورت گرفته در مورد تأثیر پوششسطح زمین در کاهش میزان فرسایش نشان می دهد که پوشش کامل سطح زمین به منظور کاهش فرساش ضرورتی ندارد. هدف از این پژوهش طراحی یک مدل بهینه سازی درصد تاج پوشش مراتع، مبتنی بر الگوریتم NSGA-II در بستر GIS است. بدین منظور حوزه آبریز رودبار جنوب در استان کرمان انتخاب شد. به منظور پیاده سازی مدل در ابتدا مناطق دارای حساسیت فرسایشی متوسط تا زیاد شناسایی شده و سپس تیپ مرتعی منطقه مورد مطالعه قرار گرفت در پایان با استفاده از توانایی الگوریتم NSGA-II، درصد بهینه تاج پوشش مراتع تعیین می شود. مدل طراحی شده به گونه ای تعرف می شود تا الگوهایی برای پوشش مراتع ایجاد کند که این الگوها با بالاترین منفعت اقتصادی دارای بیشترین تأثیر در کاهش فرسایش منطقه باشد. نتایج نهایی مدل به صورت چندین الگوی بهینه که دارای ارزش کاربردی یکسانی می باشند ارائهمی گردد که بر اساس شرایط موجود در منطقه مورد مطالعه و نظر کارشناسی، الگوهای بهینه قابل انتخاب و اجرایی خواهدبود. نتایج خروجی مدل حاکی از توانایی بالای مدل طراحی شده در بهینه سازی پوشش زمین دارد.