یادگیری الگوهای روش های نقش آب زنی نرم افزار به منظور ارزیابی کمی میزان نهفتگی

میزان نهفتگی یکی از معیارهای اساسی در ارزیابی میزان مقاومت یک روش نقش آب زنی در برابر حملات است. این درحالی است که تاکنون روشی برای سنجش کمی میزان نهفتگی ارائه نشده است و تمامی روش ها یا هیچ گونه ارزیابی برای میزان نهفتگی ارائه نداده اند و یا تنها با توجه به ماهیت روش به صورت تحلیلی و بدون آزمایش درباره میزان نهفتگی قضاوت می کنند. در این مقاله روشی برای سنجش کمی میزان نهفتگی ارائه میشود و این روش در ارزیابی میزان نهفتگی روش های نقش آب زنی ایستا مورد استفاده قرار می گیرد. ایده اصلی در روش پیشنهادی، استفاده از میزان موفقیت درشناسایی الگوهای که توصیف کننده روش نقش آب زنی مورد ارزیابی هستند، به عنوان معیاری برای سنجش میزان نهفتگی است. برای شناسایی این الگوها از یک روش دسته بندی استفاده یمشود و برای اندازه گیری میزان موفقیت در شناسایی این الگوها از نرخ تشخص استفاده می شود. بنابراین هرچه نرخ تشخیص روش خاصی بیشتر باشد، امکان استخراج الگو برای شناسایی آن روش بیشتر است و در نتیجه میزام نهفتگی آن روش کمتر است . استفاده از اینروش پیشنهادی برای سنجش کمی میزان نهفتگی علاوه بر امکان ارزیابی کمی میزان نهفتگی، توصیفی از تفاوت های میان نرم افزارهای نقش آبزنی شده و بدون نقش آب ارائه می دهد. توصیف تفاوت میان نمونه های یک روش نقش آب زنی با نمونه های بدون نقش آب مبین دلیل ضعف روش مربوطه در میزان نهفتگی است. شناسایی دلیل ضعف یک روش می تواند روشنگر راهکاری برای ارتقاء میزان نهفتگی آن روش باشد.

Keywords:

یادگیری الگو , دسته بندی , نقش آب زنی نرم افزار , میزان نهفتگی