تعیین رابطه بین نگهداشت وجه نقد و ریسک تأمین مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

شرکتها انگیزه های متعدد و متفاوتی برای نگهداری وجهنقد دارند و مدیریت سطح وجهنقد نگهداری شده در شرکت در هر زمان از اهمیت بالایی برخوردار است لذا هدف این پژوهش تعیین رابطه بین نگهداشت وجه نقد و کارایی سرمایه گذاری با کنترل سررسید بدهی می باشد. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از مدل(هارفورد و همکاران، 2012)، نمونه ای مشتمل بر 100 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1381- 1391 انتخاب گردید. مدل مورد استفاده در این پژوهش مدل داده های ترکیبی با اثرات ثابت (Fixed Effect) است، که جهت برآورد این مدل و تحلیل های آماری از نرم افزارهایEviews استفاده شده است.یافته های پژوهش حاکی از تأثیر مستقیم و معنادار نگهداشت وجه نقد، بر ریسک تأمین مالی مجدد می باشد. مقدار ضریب محاسبه شده برای عامل نگهداشت وجه نقد ( ΔCH )، 0.53 می باشد که در سطح خطای مشخص شده، و با فرض ثابت در نظر گرفتن سایر عوامل تأثیرگذار بر ریسک تأمین مالی مجدد با افزایش یک واحد سطح نگهداشت وجه نقد ریسک تأمین مالی مجدد 53% افزایش می یابد و بالعکس. بنابراین نگهداشت وجه نقد بر ریسک تأمین مالی مجدد تاثیرگذار و بین این دو متغیر، رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.