طرح جامع مدیریت مناطق ساحلی

مناطق ساحلی در سراسر جهان از نظر تاریخی جزو نقاطی هستند که بدلیل وجود منابع غنی مورد بیشترین بهره برداری قرار گرفته اند. در کشورهای ساحلی، یک تخمین اولیه نشان می دهد که نیمی از کل جمعیت در نقاط سحلی زندگی کرده و مهاجرت از مناطق داخلی به سمت ساحل در حال افزایش است. شگفت آور نیست که هنوز نزاعی در احتیاج فعلی از منابع ساحلی نیاز به تضمین امکان بهره وری از این منابع در دراز مدت وجود دارد. در بساری از کشورها این نزاع قبلا به نقاط بحرانی رسیده است. بخشهای بزرگی از نقاط ساحلی از طرف منابع محلی یا غیرمحلی واقع ر نقاط مرتفع آلوده شده اند، برای مثال در بعضی از مناطق ماهیگیری به شدت تنزل کرده و یا نابود شده است، مناطق آبی خشک شده، سواحل مرجانی از بین رفته و سواحل طویل برای تفریح انسان بوجود آمده اند. اگر قرار است این منابع ساحلی احیا و نگهداری شوند اقدام موثر و فوری مورد نیاز است، جهت پاسخگویی به این نیاز و پایه گذاری روشی نوین، فراگیر و مداوم یک سیستم مدیریتی بنام طرح جامع منطقه ساحلی (Integrated Costal Zone Management)ICZM طراحی شده است. ICZM روندی است دولتی و شامل چهارچوبی قانونی و مورد نیاز است تا طرح های توسعه و مدیریت مناطق ساحلی که ترکیبی است از اهداف زیستمحیطی و شرکت بخشهای متاثر از این روند را تضمین نماید. هدف ICZM تامین حداکثر سود حاصل از مناطق ساحلی و به حداقل رساندن منازعات و تاثیرات مضر فعالیتهای مختلف بر روی یکدیگر است. ICZM با روندی تحلیلی جهت تعیین اهداف توسعه و مدیریت سواحل شروع می شود. چیزی که ICZM تضمین کننده آن می باشد آنستکه روند تعیین اهداف، طرح و اجرا تا حد امکان شامل طیفی جامع از گروه های ذینفع باشد، بنحوی که بهترین حالت میانه در بین گروه های مزبور پیدا شود و استفاده از مناطق ساحلی در کشورها متعادل گردد.