بهره برداری تلفیقی بهینه از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی با کاهش ریسک سیستم

در اغلب سیستم های منابع آب، آبهای زیرزمینی به تنهایی مورد استفاده قرار نمی گیرند و بهتر است با منابع آبهای سطحی بصورت تلفیقی جهت تأمین نیازها استفاده گردند. از جمله محاسن روش بهره برداری تلفیقی را می توان به ارزان تر شدن پروژه تأمین آب، استفاده بیشتر درازمدت از آبهای سطحی، کم شدن حجم مخازن سدها، کمتر شدن تلفات تبخیر و تعریق در محل اشاره نمود. در این تحقیق با استفاده از مدل pm win ابتدا لایه آبدار داشت نقده- اشتوبه شبیه سازی شده و بعد از کالیبره نمودن آن، نتایج نهایی تغییرات سطح آب زیرزمینی در چاهک های مختلف بدست آ مده است. از ا لگوریتم ژنتیک که تابع هدف آن بالابردن اطمینان پذیری سیستم (کاهش ریسک) است، برای بهینه سازی تلفیقی در محدوده طرح استفاده شده است. هدف اصلی از مدل بهینه سازی تلفیقی، تدوین الگوریتم بهره برداری بهینه از منابع آب سطحی و زیرزمینی در راستای تأمین نیازهای آبی برای مصارف مختلف و با ا طمینان بالا می باشد. مصارف بکاررفته در این مدل شامل، نیازهای منطقه از نظر شرب، صنعت و کشاورزی می باشد.

Keywords:

بهره برداری تلفیقی , تغییرات سطح آب زیرزمینی , الگوریتم ژنتیک , اطمینان پذیی سیستم , تأمین نیازهای آبی