تامل نسبی بر مفهوم طبیعت با ایجاد فضای گردشگری نو در مازندران با رویکرد اقتصادی

صنعت گردشگری به عنوان متنوع ترین صنعت دنیا دارای زیرمجموعه هایی است یکی ازجلوه های معماری ایران کاروانسراها است که درادوار مختلف تاریخی ساخته شد پررونق ترین دوره ساخت ومرمت کاروانسراها متعلق به عصرصفوی است ایران عصرصفوی حلقه ارتباطی مهم درترددهای بین المللی بود مسافران زیادی ازنقاط مختلف به ایران می امدند بعضی نمایندگان سیاسی و برخی بازرگانانی بودند که به دلایل گوناگون ازکشورهای مختلف به ایران سفر میکردند لذا ساخت کاروانسراها که همچون مهمانخانه برای مسافران داخلی و خارجی بود درعصرصفوی امری ضروری به نظر می رسید چنانکه سلاطین این دودمان این امرمهم را دریافته و دست به ساخت کاروانسراها زدنددراین عهد به ویژه درزمان شاه عباس اول به موازات ساخت و تعمیرراه ها و جاده ها به امرساخت و سازکاروانسراها نیز پرداخته شد این بناهای انسانی درسراسرکره خاکی درادوار مختلف ساخته شدها ند که گاه درهرمنطقه باسبک و سیاق خاص آن منطقه برپاگردیدند و گاه با سبک و سیاق خاص حکومت غالب امروزه توسعه گردشگری یکی ازاهداف کشورها برای ورود ارز به شمار میاید باتوجه به مشکلات اقتصادی موجود نظیر بیکاری بهره وری پایین دربخش کشاورزی و بهره برداری بیش ازحدمنابع طبیعی توجه به بدیلهای دیگر اقتصادی مانند گردشگری ضروری به نظر می رسددراین پژوهش سعی شده با معرفی یکی ازاثار باستانی دردل طبیعت به عنوان مقصدگردشگری نو دراستان مازندران به مطالعه و بررسی آن که خود بی تاثیر درجذب توریسم نخواهد بود پرداخته شود

Keywords:

گردشگری , اکوتوریسم , مازندران , کاروانسرا , معماری