کاربرد سیلیکون و تلقیح میکوریزی بر رشد و میوه دهی گیاه گوجه فرنگی Lycopersiconesculentum Mill در شرایط کاهش آب آبیاری

تنش خشکی یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که رشد و عملکرد گیاهان را تحت تأثیر قرار می دهد .تنش خشکی که در حقیقت ناشی از کاهش پتانسیل آب خاک است، سبب کاهش محتوای آب نسبی گیاه و کاهشعملکردگیاهمیشود( 1). ایران در کمربند بیابانی جهان قرار دارد و به عنوان منطقه ای خشک منظور می شود. متوسط بارندگی در کشور حدود 250 میلی متر است که این میزان یک سوم بارندگی در جهان می باشد. نتایج بسیاری از تحقیقات نشان می دهد کهتلقیح گیاهان با قارچ میکوریزا( 2) و استفاده از تغذیه سیلیکون( 3) مقاومت بسیاری از گیاهان را نسبت به تنش خشکی افزایش می دهند. لذا هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر سیلیکون و قارچ میکوریزا بر شاخص های رشد گیاه گوجه فرنگی در شرایط کاهش آبیاری است. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که دو ماه پس از آغاز تیمارخشکی، خصوصیات رویشی مانند تعدادبرگ و وزن میوه در تیمار خشکی به طور معنی داری کاهش یافتند. در حالی که در تیمار گیاهان با سیلیکون و در تلقیح گیاهان با قارچ میکوریزی به طور قابل ملاحظه ای رشد رویشی گیاهان در شرایط خشکی افزایش یافت. در مجموع نتایجنشان داد که در مورد شاخص های مورد بررسی در این تحقیق، اثر تلقیح گیاهان با میکوریز نسبت به سیلیکون باعث ایجاد مقاومت بهتری در گیاه گوجه فرنگی نسبت به تنش خشکی می گردد

Keywords:

خشکی , سیلیکون , قارچ میکوریزا , گوجه فرنگی