مطالعه راهکارهای بیوتکنولوژی کاربرد الیسیتور و پیش ماده در کشت های سوسپانسیون سلولی گیاه دارویی ماریتیغال (Silybum marianum (L) Gaertn.) و بررسی میزان سیلیمارین تولیدی

ماریتیغال (Silybum marianum) گیاه دارویی مهمی است که متابولیت های ثانویه آن تحت عنوان سیلیمارینف در درمان خورکی بیماریهای کبدی مانند هپاتیت استفاده می شوند با توجه به اهمیت دارویی آن روش های تولید آزمایشگاهی با استفاده از کشت یاخته و بافت مورد توجه قرار گرفته اند به منظور تهیه کالوس جهت کشت سوسپانسیون ابتدا ریزنمونه ها (کوتیلدون و هیپوکتیل) از دو ژنوتیپ ماریتیغال (رقم اصلاح شده مجارستان و اکوتیپ بهشهر) در محیط کشت MS حاوی غلظت های هورمونی توفوردی و کینتین (1 میلی گرم در لیتر) کشت شدند. وزن های برابر از کالوس های هر ریزنمونه و ژنوتیپ به ظروف حاوی 50 میلی لیتر محیط کشت MS مایع شامل غلظت های هورمونی کینتین (0/4 میلی گرم در لیتر) و پیکلورام (3 میلی گرم در لیتر) منتقل و هر دو هفته یکبار واکشت شدند پس از سه مرحله واکشت ، کشت ها در سه تکرار در قالب طرح فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی تحت تیمارهای الیستوری عصاره مخمر (50 میکرو گرم در میلی لیتر) ، پیش ماده فنیل آلانین (0/1 میلی مولار) و عصاره مخمر+ فنیل آلانین قرار گرفتند پس از گذشت 72 ساعت ماده موثره استخراج و سیلیمارین حاصله با دستگاه HPLC اندازه گیری شد. میزان سیلیمارین ولید شده در حالت کاربرد همزمان الیسیتور عصاره مخمر و پیش ماده فنیل آلانین در هر دو ژنوتیپ و ریزنمونه بیشتر از تیمار کنترل بود میزان ماده موثره در ریزنمونه هیپو کتیل در هر دو ژنوتیپ بیشتر از ریزنمونه کوتیلدون بود در مجموع ژنوتیپ مجارستان از سیلیمارین بیشتری نسبه به ژنوتیپ بهشهر برخوردار بود.

Keywords:

ماریتیغال , سیلیمارین , الیسیتور , پیش ماده , عصاره مخمر , فنیل آلانین , HPLC