بهبود قابلیت اطمینان یا R(t) باافزایش نواحی مشارکتی وغیر مشارکتی سنسورهای گسترده یدک دار آماده جهت مانیتورینگ صنعتی بامدل مارکوف abstract
از آنجا که سنسورهای گسترده در حال کشیک و مراقبت از یک سایت صنعتی با توجه به محدودیتهای منبع توان ، قابلیت های محاسباتی و ارتباطی، حافظه و... در معرض فرایندهای اتفاقی محیط فیزیکی و مستعد خرابی می باشند بنابراین مهم است که شبکه
حسگر با وجود انواع خرابی درگره ها، بتواند بدون وقفه ویژگی
تحمل پذیری خطا را پوشش دهد. بنابراین با افزایش تعداد ناحیه- های یک منطقه صنعتی علاوه بر غلبه برمحدودیتهای فوق بدلیل سرویس دهی بهتر و قابل برنامه ریزی برای سنسورهای هر ناحیه ،قابلیت اطمینان سیستم نیز افزایش مییابدبطوریکه بر اساس نتایج مشاهده شده، میتوان فهمید که عملکرد ناحیه بندی مشارکتی درارسال موفقیت آمیز بسته با
مدل مارکوف از آنالیز ناحیه بندی غیرمشارکتی مناسبتر وباافزایش یک ناحیه درحالت مشارکتی موجب بهبودزیادی در
قابلیت اطمینان سیستم شده ولی در حالت غیر مشارکتی افزایش نواحی تاثیر کمتری در بهبود
قابلیت اطمینان سیستمدارند ولذا با افزایش تعداد ناحیههای سنسورهای گسترده یک منطقه صنعتی بصورت مشارکتی نسبت به حالت نواحی غیر مشارکتی جهت تحمل پذیری خطاو بهبود
قابلیت اطمینان شبکه های
حسگر ورفع تنگناها درسطح فیزیکی می توان بهره برد. بحث در مورد
قابلیت اطمینان و منابع خطا در لایه های مختلف مخابراتی، سنسورها در لایه فیزیکی تا مانیتورینگ انها در لایه بالاتر بسیارمهم می باشد. تکنیک ها با تهیه نسخه پشتیبان از نودهای جایگزین یدکها به منظور کاهش اثرات نامطلوب خطا می باشند. بررسیعملکرد پشتیبانی نود های صنعتی همراه با ناحیه بندی محیط صنعتی وتعاونی ناحیه ها برای مانیتورینگ آنها جهت اندازه گیری (R(t ،در محیطی خشن و بهم ریخته محیط صنعتی رادر پیش رو داریم .جهت بررسی عملکرد تحویل و ارسال موفق یا ناموفق بسته می توان ازپشتیبانی نود ها و
تعاونی ناحیه ها بهره برد. با حل معادلات مارکوف، تابع
قابلیت اطمینان به دست آمده و پس از آن (R(t کل شبکه محاسبه می گردد. نتایج نشان می دهد که افزایش تعداد کل گره ها وافزایش تعداد یدک های هرناحیه
قابلیت اطمینان را افزایش داده و با افزایش نواحی مشارکتی
قابلیت اطمینان بهبود بسیار بیشتری می یابد.