در اغلب کشورهای توسعه یافته پیاده روی به عنوان یک روش حمل و نقلی مورد توجه قرار گرفته است و به منظور کاهش مصرف انرژی، تراکم ترافیکی و آلودگی هوا افراد به پیاده روی و استفاده از کریدورهای عابر پیاده تشویق می شوند. اهمیت این موضوع در شهرهای بزرگ ایران نیز مشخص شده و اخیراً به خصوص در تهران، اقدامات مهمی در این زمینه صورت گرفته است. از نکات مهم و قابل توجه در زمینه تسهیلات عابرپیاده، نگاه جامع به موضوع پیاده روی و عبور طولی و عرضی عابران پیاده است. در صورتی که تسهیلات ایجاد شده برای عابر، پاسخگوی نیاز موجود بوده و از راحتی و ایمنی کافی برخوردار باشد، حتی می توان به افزایش سهم پیاده روی از سفرهای درون شهری نیز امیدوار بود. بررسی ها نشان می دهد که روند احداث پل عابر پیاده در تهران در سال های قبل عمدتاً بدین صورت بوده است که اهالی محل ، مدارس یا مدیران ادارات و کارخانجات و یا شهرداری ناحیه درخواست احداث پل عابر پیاده را به شهرداری منطقه ارائه داده، و از طریق شهرداری درخواست به سازمان ترافیک منتقل می شود. کارشناسان سازمان ترافیک با به کارگیری ضوابط مکانیابی، ضرورت احداث پل را تأیید و در نهایت، تصویب برای طراحی و نصب از طریق سازمان های مربوط اقدام می شود. وظیفه طراحی و نصب به عهده سازمان زیباسازی است و در بعضی موارد سازمان ترافیک و شهرداری نیز در طراحی و اجرا دخالت دارند