بررسی روش خود آموزی کلامی بر کاهش نشانه های برانگیختگی کودکان بیش فعال/بیش فعال نارسایی توجه

زمینه وهدف:درمان شناختی رفتاری برای کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی از طریق اموزش خود اموزی کلامی سعی بر بهبود خود کنترلی وکاهش نشانه های برانگیختگی ومشکلات توجه در دانش اموزان مذکور دارد. روش:روش پژوهش تک گروهی با پیش ازمون پس ازمون می باشد.نمونه پژوهش شامل 3 دانش اموز پسر دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی با سن 10 تا 12 سال بودند که از مدارس شهر بیرجند برحسب پرسشنامه انجمن روان پزشکی امریکا انتخاب شدند .قبل از شروع جلسات اموزش ،توسط والدین دانش اموزان مرحله پیش ازمون اجرا گردید .گروه در طی 1.5 ماه و در 8 جلسه 1 ساعته ،برنامه اموزش خود اموزی کلامی را دریافت کردند .بعد از اتمام دوره اموزشی پس ازمون توسط پرسشنامه خود کنترلی اجرا شد.حدودا بعد از یک ماه از اتمام جلسات اموزش ،مرحله پیگیری برای اندازه گیری و اثر تداوم با تکمیل پرسشنامه توسط والدین انجام پذیرفت. یافته ها : تحلیل داده ها نشان داد میانگین نشانه های بر انگیختگی ،خود کنترلی ،مشکلات توجه ،مشکلات بیش فعالی /تکانشگری درپس ازمون نسبت به پیش ازمون کاهش یافت واین کاهش از نظر اماری معنی دار بود و در مرحله پیگیری نسبت به پس ازمون به طور معنی داری افزایش یافت . نتیجه گیری:بر اساس یافته ها می توان گفت درمان شناختی رفتاری به ویژه روش خود اموزی کلامی بر کاهش نشانه های بر انگیختگی ،خود کنترلی ،مشکلات توجه ،مشکلات بیش فعالی /تکانشگری دانش اموزان دارای اختلال نارسایی توجه /بیش فعالی تاثیر خوبی دارد.

Keywords:

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی , خود کنترلی , نشانه های بر انگیختگی , درمان شناختی رفتاری