بررسی اثر توانبخشی شناختی بر کاهش علائم رفتاری نوجوانان عراقی دارای نشانگان اختلال استرس پس از سانحه

هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر توانبخشی شناختی بر کاهش علائم رفتاری در نوجوانان عراقی دارای نشانگان اختلال استرس پس از سانحه میباشد. مواد و روش: مطالعه از نوع آزمایشی با دو گروه(آزمایش،کنترل) بوده، که در آن 30 نفر از نوجوانان عراقی دارای نشانه های اختلال استرس پس از سانحه با دامنه سنی 15 تا 19 سال به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند و در هر گروه 15 نفر بطور تصادفی جای گرفتند. گروه آزمایش به مدت سه ماه تحت برنامه توانبخشی شناختی مورد مطالعه قرار گرفت. برای بررسی تاثیر برنامه توانبخشی شناختی از آزمون پرسشنامه ای 21 سئوالی داس (DASS-21) استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون کواریانس چند متغییره(مانکوا) مورد تحلیل قرار گرفت. نتیجه:گروه آزمایش در هر سه متغییر افسردگی، اضطراب و استرس تفاوت معنیداری (0/001>P) را نسبت به گروه کنترل نشان داد. بحث: نتایج حاکی از آن است که توانبخشی شناختی روشی موثر در کاهش علائم رفتاری افراددارای نشانگان اختلال استرس پس از سانحه است.

Keywords:

اختلال استرس پس از سانحه , علائم رفتاری , توانبخشی شناختی