ارزیابی و تحلیل شاخص های تعیین محدوده بافتهای فرسوده شهری در ایران

شاید امروزه مهمترین مسألهای که در حوزه مدیریت شهری به چشم میخورد نبود تعریفی مشترک از مفهوم بافت فرسودهو تقلیل شاخصهای تشخیص فرسودگی بافت به مسائل کالبدی و درنتیجه ناکارآمد بودن تعاریف موجود باشد اما آنچهدرحالحاضر به عنوان تعریف مشترک و مصوب بافت فرسوده مد نظر قرار می گیرد، معیارهای سه گانه ارائه شده از سویشورای عالی شهرسازی و معماری ایران:ریزدانگی، ناپایداری و نفوذناپذیری است نتایج این تحقیق که بر مفروضه های پارادایمطبیعت گرایانه استوار است با دیدی تفسیری و منتقدانه با بررسی 22 نمونه از شهرهای ایران نشان میدهد این سه معیار،شاخص های مناسبی برای تشخیص بافتهای فرسوده نیستند درحالیکه همگی، معیارهای کالبدی بوده و به هیچ عنوان عناصرطبیعی و انسانی در آنها دخالت داده نشدهاند در نهایت پس از اخذ نظرات 15 تن از کارشناسان و متخصصان و برگزاری چندنشست تخصصی با آنان شاخص های مشتمل بر جامعیت ابعاد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، زیست محیطی وحقوقی پیشنهاد گردید.

Keywords:

بافت های فرسوده , تدقیق شاخص ها , معیارهای سه گانه بافت فرسوده