بررسی عوامل تحقق پذیری و شکل گیری خدمات در شهرهای جدید

[توضیح: مقالات این کنفرانس فقط به صورت چکیده در مجموعه سیویلیکا نمایش شده است] معمولا شکل گیری مراکز خدماتی شهرهای جدید و فعالیت های پیش بینی شده در آنها بطور مستقیم تابع میزان شکل گیری محلات مسکونی و روند تحقق اسکان جمعیت دائم در آنها می باشد . به عبارت دقیق تر، انجام هر گونه سرمایه گذاری در خصوص ایجاد کاربری های مختلف و همچنین انواع خدمات شهری در مقیاس های مختلف، قبل از هر چیز مستلزم حمایت های جمعیتی و تشکیل آستانه های مناسب برای بقای آنها می باشد. از طرف دیگر، بررسی نتایج تحقق پذیری خدمات و کاربری های مربوط به طرح های آماده سازی در محلات شهرهای جدید، نشان می دهد که بخش قابل توجهی از خدمات و کاربری ها ی عمومی طرح های فوق علیرغم تحقق کامل جمعیت در آنها به دلایل مختلف با تاخیر بسیار زیاد اجرا شده و یا پس از تغییرات و بازنگری های مجدد بر روی ضوابط ساختمانی و اندازه تفکیک زمین به مرحله اجرا رسیده است . بر این اساس مشخص می گردد که علاوه بر شاخص " تعدادجمعیت " به عنوان یک معیار مهم جهت تضمین شکل گیری خدمات، عوامل مهم دیگری نیز وجود دارندکه تحقق پذیری خدمات را در سطح شهرهای جدید تحت الشعاع قرار می هند . برخی از عوامل فوق به شرح زیر است : - بالا تر بودن تمایل بخش خصوصی به سرمایه گذاری در بخش مسکن نسبت به سایر بخش های اقتصادی و خدمات . کوچک تر شدن حجم و توان سرمایه گذاری در ایجاد کاربری های خدماتی بویژه طی سال های اخیر - عدم تناسب یا هماهنگی های لازم بین ضوابط احداث کاربری های خدماتی در طرح های مصوب شهرهای جدید و توان اقتصادی متقاضیان در این مقاله، سعی شده است تا عوامل موثر جهت شکل گیری خدمات در شهرهای جدید شناسایی گردیده و بر اساس آن نیز استراتژی ها و اهداف اصلی جهت افزایش روند تحقق پذیری خدمات تدوین گردد. با توجه به این مطلب، بخشی از مقاله حاضر به نتایج بررسی مشکلات ساکنین شهر جدید گلبهار در ارتباط با خدمات مورد نیاز و عوامل تحقق پذیری آنها اختصاص یافته و بخشی دیگر نیز شامل سیاست ها و استراتژی های موثر جهت تحقق خدمات شهری در شهر جدید فوق الذکر به عنوان یک الگوی نمونه برای شهرهای جدید کشور می باشد.