بررسی اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر روی میزان رنگیزه های فتوسنتزی و سطح برگ در گیاهان سیب زمینی (Solanum tuberosum) تحت تنش ویروسی

اسید سالیسیلیک ترکیبی درون زا و کلیدی در مقاومت به بیماری های موضعی و همه گیر در گیاهان محسوب می شود که خواص شبه هورمونی نیز دارد در این مطالعه اسید سالیسیلیک (10 میلی لیتر برای گیاهچه های یک گلدان) در غلظت های مختلف (صفر میلی مولار به عنوان شاهد، 0/2، 0/5، 1، 2 میلی مولار) بر روی برگ گیاهچه های دو رقم سیب زمینی (مارفونا و آگریا) حاصل از کشت بافت به صورت یک بار در هفته (از مرحله چهار برگی تا دو ماه پس از کاشت) اسپری گردید و اثر آن بر روی میزان کلروفیل (a+b, b, a) و سطح برگ در گیاهچه های تحت شرایط تنشی (گیاهان آلوده به ویروس x سیب زمین) در مقایسه با شرایط بهینه رشد (گیاهان سالم و عاری از هر گونه بیماری ویروس) در شرایط گلخانه ای به صورت یک طرح اماری کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل در سه تکرار بررسی گردید. آنالیزهای آماری با استفاده از نرم افزار spss و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن انجام شد نتایج نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل a در گیاهان رقم آگریای آلوده به ویروس با تیمار اسید سالیسیلیک 0/5 میلی مولار و کمترین میزان ان در گیاهان رقم مارفونای آلوده به ویروس تحت تیمار اسید سالیسیلیک 0/2 میلی مولار وجود داشت . همچنین مترین میزان سطح برگ در گیاهان رقم مارفونای آلوده به ویروس x تحت تیمار اسید سالیسیلیک 0/5 میلی مولار و بیشترین میزان آن در گیاهان رقم آگریای آلوده به ویروس با تیمار تسید سالیسیلک 0/2 میلی مولار مشاهده گردید به علاوه نتایج نشان داد که با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک میزان کلروفیل a به طور معنی داری افزایش داشت. همچنین با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک میزان سطح برگ نیز به زور معنی داری افزایش نشان داد. افزایش میزان کلروفیل و بهبود کاهش سطح برگ در تیمار اسید سالیسیلیک در گیاهان آلوده به ویروس نشان دهنده نقش این ترکیب در افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش ویروسی است.

Keywords:

سیب زمینی (Solanum tuberosum ) اسید سالیسیلیک , ویروس x سیب زمینی , کلروفیل , سطح برگ