بررسی راهکارهای بهینه سای عملکرد تعاونی های عشایری استان سیستان و بلوچستان

این مقاله که به بررسی راهکارهای بهینه سازی عملکرد تعاونی های عشایری بخش شمالی استان سیستان و بلوچستان می پردازد از نوع مطالعات تطبیقی بوده و هدف آن شناخت وضع موجود ، مشکلات و راهکارهای لازم برای فعال ساختن تعاونی های عشایری است و قلمرو آن شامل تعاونی های عشایری شهرستان زاهدان ف خاش و زابل می باشد. جامعه آماری این حقیق شامل 8777 خانوار عشایری و کلیه کارشناسان و کارکنان اتحادیه تعاونی های عشایری شهرستان زابل ، زاهدان و خاش است که از این تعداد با توجه به محدودیت های تحقیق تعداد 52 نفر از خانوارهای عشایری، 16 نفر کارشناس 9 نفر از کارکنان اتحادیه به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شده اند. همچنین با توجه به اینکه اطلاعات این مقاله مبتنی بر عملیات میدانی بوده است لذا برای جمع آوری اطلاعات مورد نظر از پزسشنامه استفاده شده است. در کلیه مراحل این تحقیق همواره به بررسی سه دیدگاه مختلف (عشایر، کارشناسان، و کارکنان اتحادیه) پرداخته می شود. ضمنا سه مشکل عمده که از دیدگاه هر سه گروه تایید شده است به ترتیب اولویت عبارتند از : مشکل مالی برای تامین امکانات مورد نیاز و پرداخت وام به اعضا ، کمبود نیروهای متخصص و کارآمد برای انجام فعالیت های عمرانی و نداشتن توان بازاریابی و فروش محصولات مازاد عشایر. پیشنهاداتی که هر سه گروه برای بهبود عملکرد تعاونی های عشایری روی آن تاکید داشتند به ترتیب اولویت عبارتند از بیمه دامهای عشایری، آموزش ارکان تعاونی، فراهم کردن امکانات شغلی و انجام کارهای عمرانی در مناطق عشایری استان سیستان و بلوچستان.

Keywords:

تعاونی های عشایری , مشکلات , راه حل ها , بهینه سازی خدمات