بهره گیری فضاهای درمانی از نور طبیعی در راستای بهینه سازی سازه، معماری و توسعه پایدار شهری (نمونه موردی طراحی بیمارستان مسلولین در البرز)

فعالیت های علمی در هر جامعه ای ارتباط مستقیم با پیشرفت آن جامعه دارد. حرکت رو به جلوی علم، در کشور های در حال توسعه، باعث پیشرفت و ارتقاء سطح علم و به تبع آن اصلاح و بهبود زیر ساخت های مربوط به آن می گردد. یکی از مسائل دارای اهمیت جوامع بشر، مسائل پزشکی می باشد، که در پی پاسخ به مسائل مجهول در آن، سیر توسعه را در پیش گرفته است. برای تأمین بهداشت و درمان، نه تنها آموزش پزشکی، بلکه فضای معماری خاص فعالیت های درمانی و پژوهش در بناهای ویژه، تحت عناوین مختلف لازم می باشد، تا این که جامعه به سمت ارتقاء سلامت پیش رود و تا حد ممکن به سوی رفع و کاهش بیماری ها قدم بر دارد. بیمارستان ها از جمله ساختمان های بزرگ عمومی هستند که مقادیر فراوانی از منابع را مصرف و حجم زیادی زباله و پسماند تولید می کنند. لذا به دلیل مشاهده این ضرورت، قرار گرفتن در اولویت های طراحی معماری پایدار امری اجتناب ناپذیر است. از جمله موارد مورد توجه، کاهش تاثیرات منفی ساختمان بیمارستان در شکل گیری معماری بنا، بهبود عملکرد درمانی و کاهش هزینه ها می باشد. یافته های این مقاله به روش توصیفی ، تحلیلی و موردی تطبیقی ، به جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی پرداخته است، که به ارائه راهکارهایی در زمینه طراحی پایدار فضاهای بیمارستانی وتاثیرات آن بر عملکرد درمانی وافزایش کارایی آن ها پرداخته است. در راستای دستیابی به این مهم طراحی بیمارستان مسلولین با نگاهی ویژه به اصول معماری پایدار و بهره گیری از نور طبیعی در جهت بهبودی بیماران واقع در شهرکرج ارائه گردیده است، امید است که این پژوهش هرچند کوچک اما ارزشمند، بتواند گام مؤثری در جهت بهبود و نگهداشت سطح کیفیفضاهای درمانی برداشته باشد.

Keywords:

معماری پایدار , نور طبیعی , پیشرفت و ارتقاء سطح سلامت , اصلاح و بهبود زیرساخت ها , امکانات و فضاهای مورد نیاز