بررسی و تحلیل تجربیات پیاده مداری شهر پاریس

حیات مدنی و زندگی مطلوب در شهر به شدت وابسته به حضور شهروندان است و این حضور نیز ناشی از مطلوبیت فضاهای شهری می باشد. متاسفانه امروزه کیفیت فضای شهری تحت تاثیر سلطه ی بی رقیب سواره، منفعت اقتصادی و سبک زندگی شهری پر مشغله دستخوش تغییرات نامطلوبی شده است.به طوری که نقش پیاده روی به عنوان رایج ترین شکل جا به جایی در جوامع انسانی، کمرنگ شده و این در حالی است که پیاده راه ها به عنوان پاسخی مناسب به نیازشهروندان برای تردد آسوده خاطر در شهر مطرح می باشند. گفتنی ست کیفیت بخشی به فضاهای شهری و از جمله پیاده راه ها صرفاً از طریق ابزارهای برنامهریزی ممکن نیست ونیاز مند مشارکت مردمی می باشد. پاریس یکی از موفق ترین شهر های جهان در زمینه پیاده مداری است که با بهره گیری از مشارکت مردمی و قوانین دولتی توانسته است رویکرد پیاده مداری را در همه ابعاد کالبدی ، اجتماعی ، عملکردی ، فرهنگی و مقیاس های مختلف محلی ، منطقه ای و شهری حاکم کند. در این مقاله با روش تحلیل توصیفی، اهداف و سیاست های شهر پاریس در زمینه پیاده مداری بررسی و علل تغییر رویکرد شهر پاریس از طراحی شهر برای اتومبیل تا طراحی پیاده مدار ارزیابی شد که از جمله اقدامات مؤثر در این زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:- بررسی طرح جامع پیاده مداری پاریس اهداف و سیاست های آن، - بررسی طرح paris pieton initative و تکنیک های مشارکتی و روش های اجرایی آن ، - بررسی کافه های خیابانی به عنوان شکل رایج پیاده راه ها ی پاریس. در نهایت کلیه اهداف و راهکار های مهم در زمینه پیاده مداری پاریس در قالب جدولی ارائه و تحقق پذیری این راهکار ها در ایران با توجه به امکانات و موانع موجود بررسی شده است.

Keywords:

طرح جامع عابر پیاده پاریس , طرح paris pieton initative , کافه های خیابانی پاریس , تکنیک مشارکتی