سکونتگاه های غیر رسمی و دلایل شکل گیری آن در کشور

امروزه یکی از چالش های عمده ناپایدار کننده شهری کشور گونه ای شهرنشینی با مشکلات حاد موسوم به اسکان غیر رسمی یا حاشیه نشینی می باشد وضعیت عمومی زندگی شهری در کشورهای رو به توسعه اوضاع نگران کننده ای را طی دهه های گذشته به وجود آورده است مسائلی چون افزایش شتابان جمعیت، رشد فقر، کاهش شاخص های کیفیت زندگیف ازدیاد بیکاری، رشد سکونتگاه های غیر رسمی (حاشیه نشینی) ، آلودگی های زیست محیطی و ... شهرهای این کشورها را با بحران های متعدد روبرو ساخته است از مهمترین مسائل گفته شده در شهرهای این کشورها اسکان طیف گسترده ای از جمعیت مهاجر و کم درامد، در نواحی آسیب پذیر شهر است که زمینه بروز ناهنجاری ها و ناپایداری شهری را تشدید کرده است این جمعیت هر چند در حوزه کلان اقتصاد شهری و حتی گاه عمدتا در بخش رسمی آن حضور دارند لیکن در بخش غیر رسمی سکونت شهری به وجود امده و ساکن هستند و از خدماتی بسیار ناچیز برخوردار می باشند رشد روزافزون این شکل از سکونتگاه های شهری در دهه های گذشته در ایران به ویژه در شهرهایی که از رشد برون زای اقتصادی برخوردار بوده اند حاکی از ناکارآمدی ابزارها و سیاست های اعمال شده به روال گذشته برای حل این معضل می باشد.

Keywords:

اسکان غیر رسمی , جمعیت , فقر , نواحی , ناهنجاری , ناپایداری