بررسی عوامل تأثیر گذار بر بهبود کیفیات فضایی پیاده راه ها به منظور افزایش حس سرزندگی

مسیر پیاده تجلی گاه حیات مدنی شهر و محل رخداد وقایع و فعالیت های اجتماعی شهروندان در زندگی و حیات شهری می باشد. شهر بدون حضور پیاده و مردم ارزش نداشته و هویتی پیدا نمی کند و این عابرین پیاده هستند که سرزندگی، حیات و پویایی را به داخل شهرها هدایت می کنند. فضاهاى پیاده روى شهرى، ساختارها، فضاها و مردمان شهر را به یکدیگر پیوند مى دهد. افزایش کیفیت پیاده راه ها، عابران را قادر مى سازد تا به صورتى حقیقى با محیط شهرى خود تعامل داشته باشند و آن را تجربه کنند. از این رو بررسی عوامل مؤثر بر کیفیات فضایی پیاده راه ها و یافتن معیارها و شاخص های تأثیرگذار دراین زمینه و بهبود این عوامل باعث غنی تر شدن زندگی اجتماعی و فرهنگی می شود و می تواند در افزایش حس سرزندگی مؤثر واقع شود. هدف این پژوهش بررسی و تحلیل مؤلفه های تأثیر گذار بر بهبود کیفیات فضایی پیاده راه ها و تأثیر آن در افزایش حس سرزندگی فضای شهری می باشد. این پژوهش سعی دارد با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی به این پرسش پاسخ بدهدکه چه معیارهایی برای ارتقای کیفیت پیاده راه های شهری می بایست در نظر گرفته شود و کدام یک از این معیارها و شاخص ها از اولویت بیشتری برخوردار می باشند و چگونه می توان با ارتقای کیفیات فضایی پیاده راه ها موجب افزایش حس سرزندگی در عابران پیاده شد.

Keywords:

پیاده راه , فضای شهری , کیفیت فضایی , سرزندگی