ارزیابی برخی از معیارهای رشد و تغذیه ای ماهی قزل آلا ی رنگین کمان در استفاده از سطوح مختلف پربیوتیک تپاکس همراه با جیره غذایی

در این تحقیق تاثیر پربیوتیک تجاریTHEPAX حاوی سلولهای غیرفعال شده مخمر ساکارومایسس سروایسیا بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و شاخصهای کارآیی تغذیه بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی10/43 گرم مورد بررسی قرار گرفت. تپاکس در پنج سطح0گروه شاهد 0/05 و5×5 10 سلول درگرم 0/5 6 10 ×5 و1 5×7 10 و1/5 7 10×5 گرم پروبیوتیک در کیلوگرم غذا در غالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار استفاده شد. عملکرد رشد میانگین وزن نهایی، میزان رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، شاخص وضعیت و درصد بازماندگی و شاخصهایکارآیی تغذیه (نرخ کارایی و ارزش تولیدی پروتئین، انرژی و چربی ) در طی یک دوره آزمایش 80 روزه مورد سنجش قرار گرفتند. بر اساس نتایج، هیچ تفاوتهای معنی داری در میانگین افزایش وزن، میزان رشد ویژه، شاخص وضعیتضریب تبدیل غذایی و میزان بازماندگی بین گروههای تحت تیمار و شاهد وجود نداشتP>0/05 در مقایسه ترکیبکل لاشه نیز هیچ تفاوتهای معنی داری در محتوای رطوبت، چربی خام و انرژی ناخالص بین گروههای آزمایشی و شاهدوجود نداشتندP>0/05 در رابطه با میزان پروتئین خام و خاکستر بین گروههای آزمایشی و گروه شاهد تفاوتهایمعنی داری مشاهده شدP<0/05 بیشترین میزان پروتئین خام و خاکستر را ماهیان تغذیه شده با 0/05گرم پربیوتیک و کمترین میزان را ماهیان تغذیه شده با 1 گرم پربیوتیک نشان دادند. نتایج نشان داد که استفاده از پربیوتیک تپاکس در غلضت های پائین0/05 گرم بر کیلوگرم غذا می تواند باعث افزایش میزان پروتئین و خاکستر لاشه در بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان شود

Keywords:

ماهی قزل آلا , پربیوتیکتپاکس , مخمر ساکارومایسسسروایسیا