آموزش، اثربخش ترین ساز و کار جامعه برای مقابله با بزرگترین چالش این قرن؛ یعنی
توسعه پایدار است. عنایت و توجه روزافزون به نوع و گسترش
آموزش ، ضرورتی انکارناپذیر است که ناشی از آهنگ سریع تغییرات در عرصه های مختلف فعالیت هایاقتصادی، اجتماعی جوامع می باشد .ترقی و پیشرفت های علمی و تکنولوژی در دنیای امروز و سرعت تغییرات و دگرگونی در اسلوب و روش های علمی و تکنولوژی بسیار سریع و حیرت انگیز است و غفلت و عدم توجه کافی به
آموزش های لازم و مناسب وغفلت از هماهنگی و تطابق سطح کیفی و کمی و نیروی انسانی با سطح رشد علمی و فنی هر جامعهای، نهایتاً تنگناها و مشکلات.( عدیدهای را فرا راه رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه ایجاد خواهد نمود(سریع القلم،مقدمه، 1375 در این میان
رسانه نقش بسیار مهمى در جامعهپذیرى و درونى کردن منابع تشکیل دهنده سرمایه اجتماعى، به خصوص مشارکتدارد؛ زیرا
رسانه با جامعهپذیرى و درونى کردن آیینها، آداب و رسوم، تشریفات، عادتها و سنتهاى اجتماعى، موجب تقویتانسجام اجتماعى و ارتقاى حس وحدت در جامعه شده و سرمایه انسانى لازم را براى مشارکت اجتماعى فراهم مىآورد. علاوهبراین،
رسانه از رهگذر جامعهپذیرى و الگو سازى رفتارى سازوارى بین اجتماع و ساختار قدرت را افزایش و تعارض بین هویتهاى فردى و اجتماعى را حل مىنماید، که همین کارکرد
رسانه مىتواند تاثیر بسیار مهمى بر
توسعه پایدار ملى داشته باشد.
رسانه به عنوان بازتابدهنده ارزشهاى فرهنگى و ایدئولوژى جامعه مىتواند به ترویج ارزشها به عنوان ایستارهاى عمیق و پایدار بپردازد.در واقع قسمت عمده نقش
رسانه در دنیاى کنونى،اطلاعات و ارتباطات چنین فرهنگسازى ایدئولوژیک است.