تکنولوژی بومی و توسعه پایدارشهری

رشد جمعیت نیاز روز افزون انسان را به تولید بیشتر می کند. به همین دلیل تفکری متکی بر ابزار مکانیکی شکل گرفته کهیکی از پیامدهای آن گسترش نوعی از معماری و شهرسازی است که بدون توجه به شرایط طبیعی، فرهنگی، سنتی و اجتماعیحاکم بر یک منطقه الگوی از ساخت و ساز را ارائه می دهد. همین بی توجهی به شرایط محلی باعث اثرات سوء بر محیط و کمکم از بین رفتن هویت و کیفیات فضای و یکدست شدن معماری و شهرسازی بوم های مختلف شده است. گذشته به عبارتیتاریخ معماری، عامل اشتراک و همبستگی معماری بوم های مختلف در دوران های مختلف تاریخی بوده است و همین تاریخ میتواند زمینه ساز معماری و ویژگی های از دست رفته آن باشد. آنچه از تعریف پایدار می توان درک کرد این است که بتوانمشخصه های اقتصادی، محیطی و اجتماعی یک ناحیه حفظ و بتوان آن را بهبود بخشید . لذا این پژوهش به دنبال شناختپتانسیل های تکنولوژی بومی برای گسترش آن در جهت توسعه ی پایدار می باشد. روش تحقیق به کارگرفته شده در اینپژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانهای، مرور متون و تحلیل آنهاست. . دراین مقاله نخست با مشخص کردن تعریف تکنولوژیبومی و حوزه های آن، سپس به تأثیر توسعه پایدار برآنها پرداخته شده است. نتایج بیانگر آن است که تکنولوژی بومی داریشاخصه های است که همسو با اهداف توسعه پایدار می باشد و به عنوان یکی از عناصر اصلی در ایجاد زمینه برای نیل بهتوسعه پایدار می تواند مؤثر واقع شود و باید به موارد ذکر شده دراین مقاله توجه گردد.

Keywords:

بوم , تکنولوژی , توسعه پایدار , تکنولوژی بوی , فضاهای شهری