مقاله حاضر مربوط به تهدید های زیست محیطی پناهگاه های
حیات وحش میانکاله می باشد .میانکاله یکی از زیستگاه های مهم وبا ارزش پرندگان مهاجر آبزی و تعدادی پرندگان بومی در استان مازندران است. این پناهگاه بازمانده تیپ اراضی مشجر ساحلی درساحل دریای خزر است و به علت دارا بودن موقعیت ویژه و منحصر به فرد اکولوژیکی و وجود خلیج گرگان،وتالاب ها یکی از ذخایربا ارزش کره مسکون لقب گرفته است و سازمان جهانی یونسکو برای این منطقه شناسنامه ویژه تهیه و مشخصات آن را به صورتکامل تشریح کرده و محلی به شمار آورده که باید برای انجام کارهای علمی و پژوهشی بدقت مورد حفاظت قرار گیرد. هدف از اینمقاله بررسی وشناسایی عوامل
تهدیدات زیست محیطی پناهگاههای
حیات وحش میانکاله است، وارائه راهکارهای مناسب برایجلوگیری از تخریب عرصه های طبیعی
میانکاله می باشد.تالاب
میانکاله در چند سال اخیر همواره با مشکلات اکولوژیک انسانزادیا طبیعی فراوانی مواجه بوده است.با توجه به اینکه کشور ایران در محدوده جغرافیایی خشک ونیمه خشک کره زمین قرارگرفته است ،این امر می تواند اهمیت تالاب ها رادراین کشور دوچندان نماید. برای انجام این تحقیق، از روش توصیفی – تحلیلیبا استفاده ازمنابع شامل کتب مقالات و مجلات در زمینه های
حیات وحش و قوانین و مقررات زیست محیطی شناسایی وتهیهگردیده در این راستا کلیه منابع موجود کتابخانه های در دسترس بررسی گردید و همچنین بازدید های میدانی صورت گرفت وعلاوه بر آن با مصاحبه های حضوری ازنظر کارشناسان ذیربط بهره بر داری شد. نتایج بررسی این پژوهش نشان می دهد که ،تالابهاو اجتماعات گیاهی و جانوری این منطقه ارزش زیستگاهی، حفاظتی و تحقیقاتی دارد؛ ولی به دلیل نبود برنامه ریزی مناسب درمنطقه و قرار گرفتن آن در خط ه جوم نوسانات آب دریای خزر، عملا ارزشهای زیستگاهی رو به کاهش گذاشته است که با برنامهریزی اصولی توسط کارشناسان و برنامه ریزان و همچنین توسعه همکاری بین بخشهای دولتی و جامعه محلی در جهت حفاظت ازتنوع زیستی مشکلات موجود را تا اندازه ای برطرف کرد.