بررسی توانمندی اقتصادی ایجاد مناطق آزاد تجاری در سواحل به منظور توسعه پایدار سواحل مکران (مطالعه موردی: منطقه جاسک)

موقعیت جغرافیایی یک کشور می تواند بر قدرت ملی و رفتارهای سیاسی آن کشور تأثیرات متفاوتی داشته باشد، درک موقعیت جغرافیایی نواحی مختلف هر کشور نیز می تواند تأثیرات مستقیمی بر منافع آن کشور داشته باشد. سواحل جنوبی ایران با دارا بودن ظرفیت های ژئوپلیتیک فوق الاعاده اقتصادی، امنیتی، دسترسی، ارتباطات منطقه ای و بین المللی واجد کارکردهای تولید کننده ی قدرت در کشور است که تاکنون مورد غفلت واقع شده و با وجود دارا بودن پتانسیل های فوق الذکر که دیگر مناطق ایران فاقد چنین پتانسیل هایی هستند، یکی از عقب مانده ترین مناطق کشور به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و محیطی محسوب می گردد. توسعه ی آینده کشور با توجه به موقعیت جغرافیایی و ساحلی دریای عمان وابسته به طراحی سیاست های کارآمد و استفاده ی بهینه از کارکردهای این منطقه از کشور می باشد. لذا یکی از ابزارهای مناسب برای جذب سرمایه ذاری خارجی، ایجاد مناطق آزاد تجاری- صنعتی می باشد. در ایران بر اساس قانون برنامه اول توسعهاقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، به دولت اجازه داده شد که با استفاده از ایجاد مناطق ازاد تجاری- صنعتی، به ایجاد صنایع و انتقال فناوری کمک نموده و صادرات کشور را افزایش دهد. نقش تعیین کننده بنادر ایرانی دریای عمان و به ویژه بندر جاسک در زمینه توسعه حمل و نقل دریایی و ترانزیت کشور به عنوان دروازه ورودی توسعه کریدور شمال- جنوب، بارها از سوی مسئولان سازمان بنادر و دریانوردی مورد تأکید قرار گرفته است. اما همچنان اقدامات کافی در جهت سرمایه گذاری قابل توجه در منطقه و بندر جاسک صورت نگرفته و در بلاتکلیفی به سر می برند. لذا هدف از این تحقیق بررسی توانمندی اقتصادی ایجاد منطقه آزاد تجاری در راستای توسعه پایدار منطقه جاسک و در نگاه کلان تر در سواحل مکران می باشد. همچنین پژوهش حاضر نوعاً توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از منابع کتابخانه ای، اسناد، اطلاعات گردآوری شده، همچنین با بهره گیری از نرم افزار GIS به منظور تهیه نقشه ها و به روش کیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفته و از نتایج این تحقیق پیشنهادات لازم جهت تصمیم گیری و سیاست گذاری ها توسط مسئولین ذیربط ارائه خواهد شد.

Keywords:

مناطق آزاد تجاری توسعه پایدار سواحل مکران , جاسک , سرمایه گذاری خارجی