کاربرد روشهای درونیابی مکانی در علوم محیط زیست

الگوی مکانی متغیرهای محیطی اغلب در علوم محیط زیست و مدیریت آن مورد نیاز است . با این حال، اطلاعات مربوط به متغیرهایمحیطی، به ویژه برای مناطق کوهستانی و مناطق اقیانوسی عمیق معمولاً به روش نمونه برداری نقطه ای جمع آوری می شود. بنابراین،روشهای تولید دادههای مکانی پیوسته با استفاده از نمونه های نقطه ای به ابزاری ضروری تبدیل شده است. فاکتورهای زیادی رویکارایی پیش بینی این روشها تأثیر می گذارند، مطالعات سابق نشان داده اند که اثرات آنها ثابت نیست. بنابراین انتخاب یک روش مناسببرای مجموعه اطلاعات ورودی دشوار است. هدف این مقاله، ارائه دستورالعمل ها و پیشنهاداتی در مورد کاربرد روشهای درونیابیمکانی برای داده های محیطی است که با مقایسه ویژگی های روشهای کاربردی رایج صورت می گیرد. این روشها در سه دسته قرارمیگیرند: روشهای درونیابی غیر زمینآماری، روشهای درونیابی زمین آماری و روش های ترکیب شده. در مجموع 25 روش کاربردیرایج بر اساس ویژگیهای آنها، برای ارائه نمایی کلی از ارتباطات بین آنها طبقه بندی شده اند. این ویژگی ها کمی هستند و سپس براینشان دادن شباهت میان این 25 روش، خوشه بندی شدهاند. تصمیم گیری آسان برای انتخاب یک روش مناسب بر اساس: در دسترسبودن دادهها، طبیعت دادهها، تخمین مورد نظر و ویژگی های روش، توسعه یافته است. درنهایت، لیستی از بسته های نرم افزاری جهتدرونیابی مکانی فراهم شده است.

Keywords:

آمار , درونیابی , زمینآمار , سطوح مکانی پیوسته , کریجینگ