تأثیر شکار بر زیست بوم های استان کردستان با نگرش توسعه پایدار

بر کسی پوشیده نیست که جهان با مخاطرات طبیعی و انسانی متعددی، ناشی از رویکرد مادی گرایانه، عملکرد سود طلبانه و استفاده حریصانه از منابع طبیعی روبرو است. از این رو طرفداران محیط زیست در تلاشند که با افزایش جمعیت ساکن در روی کره زمین و استفاده حریصانه آنها چگونه باید از محیط زیست محافظت کرد. جمعیت حیات وحش در ایران به حد قابل ملاحظه ای کاهش یافته است و بسیاری از گونه ها که در معرض شکار قرار دارند در خطر انقراض هستند. استان کردستان به دلیل تنوع اقلیمی و وجود گونه های متعدد جانوری از یک سو و فرهنگ و روحیه شکار در بین مردم از سوی دیگر بیشتر در معرض خطر است. هدف پژوهش حاضر این بوده است که مسئله شکار و تدثیرات آن را بر زیست بوم ها را با درنظر گرفتن ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی بررسی و حفاظت از آن را با نگرش توسعه پایدار و حفظ آن برای آیندگان را بررسی نموده و راهکارهای بهینه ارائه نمائید. روش جمع آوری داده ها ابتدا از طریق شناخت وضع موجود و مطالعات محلی صورت گرفته و سپس جهت گردآوری اطلاعات از روش مصاحبه عمیق مبتنی بر پدیدارشناسی که با ارائه سوالات یکسان از 9 نفر از کارشناسان و اساتید دانشگاه ها و کدگذاری متن مصاحبه ها اطلاعات جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز به صورت تفسیری و کیفی می باشد. نتایج به دست آمده از متن مصاحبه ها حاکی از آن است پرداختن به مسئله شکار به عنوان فقط یک عامل در انقراض گونه و تأثیر مخرب آن بر محیط زیست نتیجه بخش نبوده و لازم است که در میزان تأثیر شکار در تخریب محیط زیست عوامل دیگری از جمله شرایط اقتصادی منطقه، شرایط فرهنگی، عوامل نظارتی و مدیریتی، سایر آلودگی های محیط زیست ناشی از رشد جمعیت شهرنشین و نقش رسانه ها در فرهنگ سازی را برای کاهش روحیه و تمایل به شکار را با نگاهی سیستمی بررسی بنماییم و با نگاهی به اینده برای حفظ زیست بوم ها در راستای توسعه پایدار گام برداریم.

Keywords:

شکار , زیست بوم , توسعه پایدار , استان کردستان