رابطه بین مالکیت نهادی، عملکرد مالی و ارزشگذاری سهام

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه بین مالکیت نهادی (و مالکیت نهادی فعال و غیر فعال)، عملکرد مالی و وزنی است که بازار در زمان ارزش گذاری سهام به سود خالص و ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام می دهد. در راستای تحقق هدف های پژوهش شش فرضیه تدوین شده است. نمونه مورد بررسی شامل 110 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 تا 1391 می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که مالکان نهادی و مالکان نهادی فعال نقش مثبتی را در راهبری شرکتی ایفا کرده و ترجیح می دهند تا در شرکت هایی سرمایه گذاری نمایند که از عملکرد مالی بالایی برخوردار هستند، و این موضوع که سطح مالکیت نهادی و مالکیت نهادی فعال می تواند نماینده ای برای عملکرد مالی شرکت ها باشد تایید گردید. همچنین، وزنی را که بازار در زمان ارزش گذاری سهام به سود خالص و ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام می دهد تابعی از عملکرد مالی شرکت می باشد. بدین صورت که در شرکت هایی که سود گزارش می کنند، رابطه بین سود خالص با سطح مالکیت نهادی و مالکیت نهادی فعال مثبت، و رابطه بین سطح مالکیت نهادی و مالکیت نهادی فعال با ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام منفی می باشد. یعنی با افزایش سطح مالکیت نهادی و مالکیت نهادی فعال در این گونه شرکت ها، وزنی که بازار هنگام ارزش گذاری سهام به سود خالص می دهد نسبت به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام افزایش می یابد. علاوه بر این در شرکت هایی که زیان گزارش می کنند رابطه بین سود خالص و سطح مالکیت نهادی فعال منفی و رابطه بین سطح مالکیت نهادی فعال و ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام مثبت می باشد. یعنی با افزایش سطح مالکیت نهادی فعال در این گونه شرکت ها وزنی را که بازار هنگام ارزش گذاری سهام به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام می دهد نسبت به سود خالص افزایش می یابد.

Keywords:

مالکیت نهادی , مالکیت نهادی فعال , مالکیت نهادی غیر فعال , سلامت مالی , ارزشگذاری سهام