بررسی رشد و پویایی جمعیت بارناکل Balanus improvisus (Crustacea: Cirripedia) در سواحل جنوبی دریای خزر

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 758

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NEWCONF01_321

تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394

Abstract:

بارناکل Balanus improvisus از گونه های غیر بومی دریای خزر است که ساکن سواحل جنوبی دریای خزر می باشد. در این مطالعه پویایی جمعیت، رشد و زمان احیای لاروی این گونه با اندازه گیری فراوانی طولی قطر دهانه(orifice diameter) ، وزن خشک (dry weight) و وزن ماده آلی (ashe free dry weight) در سه منطقه ساحلی نور، امیر آباد و خزرآباد از سواحل جنوب دریای خزر مورد مطالعه قرار گرفت. توسط کوادرات با مساحت مشخص 43 سانتی متر مربع، به مدت 14 ماه از سه ایستگاه مورد مطالعه، ماهانه از تکیه گا ههای صخره ه ای و سنگی نمونه برداری انجام شد. در مجموع قطردهانه 4118 و وزن خشک و وزن ماده آلی 141 بارناکل اندازه گیری گردید. تراکم جمعیت بارناکل در منطقه خزر آباد به طور معنی داری از دو ایستگاه دیگر بالاتر بود (0/05>p). کاهش تراکم جمعیت بارناکل در هر سه ایستگاه در پاییز و زمستان مشاهده شد. حداکثر وزن برای بارناکل مورد مطالعه بترتیب 247 میلی گرم برای وزن خشک و 122 میلی گرم برای وزن ماده آلی و حداقل وزن بترتیب 0/5 و 0/25 میلی گرم بترتیب برای وزنهای فوق بدست آمد. بیشینه قطر دهانه در خزر آباد با مقدار 13/5 میلی متر و کمینه آن با مقدار 0/4 در ایستگاه خزر آباد مشاهده شد. تفکیک کوهورت ها با استفاده از قطر دهانه وجود یک کوهورت غالب A در بیشتر زمان مطالعه و کوهورت B را در ماه های پایانی نشان داد. ظهور یک کوهورت جوان در فروردین ماه به نوعی حکایت از تولید مثل غالب بارناکل و احیاء لاروی در این زمان دارد. همچنین معادلات 0/49L^2/6=W ا (0/87=R^2) و W=0/16L^2/8 ا (0/77=R^2) بترتیب برای ارتباط قطر دهانه و وزن خشک و قطر دهانه و وزن ماده آلی حاصل شد.

Authors

محمد زینلی پور

گروه زیست شناسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران