مدل آزمایشگاهی تاثیر پوشش گیاهی در طراحی هندسی تالابهای مصنوعی آب سطحی

تالابها محیط های آبی مشابه اکوسیستمهای متغیر و همواره در حال نوسان هستند که عموما در منطقهی مابین دو نوع زیستگاه آبی و خشکی تشکیل میشوند و در عینحال خصوصیات هر دو را دارا می باشند. علاوه بر وجود تالابهای طبیعی گاهی نیاز به ساخت تالابهای مصنوعی آب سطحی و یا احیای تالابهای طبیعی نیز وجود دارد. این تالابها اصولا برای تممین آب کشاورزی، شرب، صنایع، تغذیهی آبهای زیرزمینی، کاهش دبی پیک برای جلوگیری از سیلاب، ذخیرهی آب، جلوگیری از فرسایش خاک و افزایش جاذبههای توریستی ساخته می شود. یکی از معیارهای اصلی برای طراحیو ساخت یک تالاب مصنوعی آب سطحی محاسبهی راندمان هیدرولیکی است، که این مهم خود بوسیله مدت اقامت جریان در سیستم تالاب، مشخص میشود. در این مقاله به علت نیاز بشر به ساخت و احداث تالابهای مصنوعی آب سطحی، اقدام به بررسی و شناخت دقیق تر طراحی بهینه تالابهای مصنوعی آب سطحی شده است. برای این منظور تمثیرات ناشی از طراحی پوشش گیاهی طولی و عرضی بر عملکرد هیدرولیکی جریان در 6 تالاب مصنوعی آب سطحی تحت مدل آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از مدل آزمایشگاهی نشاندهنده افزایش راندمان هیدرولیکی در تالابهای مصنوعی آب سطحی با پوشش گیاهی عرضی میباشد، که بالاترین راندمان هیدرولیکی در تالاب مصنوعی آب سطحی با دو پوشش گیاهی عرضی با فواصل یکسان در طول، از ورودی تالاب مشاهده گردید

Keywords:

تالاب مصنوعی آب سطحی , راندمان هیدرولیکی , مدل آزمایشگاهی , پوشش گیاهی