بررسی ارتباط خشکسالی های هواشناسی و هیدرولوژیکی دشت مشهد

خشکسالی از جمله بلایای طبیعی است که به صورت متناوب جوامع بشری را از طریق اثرگذاری منفی بر روی منابع آب،کشاورزی و محیط زیست و به تبع آن اقتصاد دچار مشکل می سازد. در این پژوهش، با استفاده از داده های بارندگی و دبیایستگاه های منتخب گلمکان، سرآسیاب شاندیز، النگ اسدی و رادکان واقع در دشت مشهد، شاخص های خشکسالیهواشناسی (SPI) و شاخص دبی جریان (SDI) در یک دوره آماری 30 ساله و در مقیاس های مختلف 1 تا 48 ماهه و همچنینسالانه تعیین گردید. نتایج نشان می دهد که شدیدترین خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی در مقیاس سالانه در سال هایآبی 1365-1364 و 1380-1379 در ایستگاه رادکان اتفاق افتاده است. مرطوب ترین سال (از نظر هواشناسی) و پرآب ترین سال (از نظر هیدرولوژیکی) در سال آبی 1371-1370 و در ایستگاه گلمکان بوقوع پیوسته است. همچنین نتایج نشان می دهد که شاخص هیدرولوژیکی SDI در مقیاس های مختلف زمانی می توانند تا حد قابل قبولی با شاخص خشکسالی هواشناسی SPIدر همان مقیاس های زمانی همآهنگی داشته باشند. با توجه به وسعت نسبتا کم حوضه های تحت پوشش ایستگاه ها همزمانیوقوع خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی در این دشت می تواند طبیعی به نظر رسد.

Keywords:

خشکسالی , SDI , SPI , آب سطحی , دشت مشهد