هدف اصلی این مقاله بررسی جایگاه
گفت و گو و تعامل در دستیابی به
صلح و همگرایی جهانی است. چگونه
گفت و گو میتواند صلحی جهانی و پایدار را به همراه داشته باشد. امروزه انسانها، ملت ها و فرهنگ ها بیش از هر زمان دیگر به هم نزدیک شده اند به گونه ای که جنگ و خشونت برای همه است و
صلح هم برای همه. با وجود اینکه سطح ارتباطات جهانی افزایش یافته است اما تفاهم و همدلی بین انسان ها، ملت ها و فرهنگ ها از رشد چندانی برخوردار نبوده است. بنابراین تحولات جهانی و در نتیجه نزدیک شدن هرچه بیشتر تمدن ها و فرهنگ ها به همدیگر و از طرفی فزونی گرفتن خشونت و افراطی گری در جهان، توجه به مقوله
گفت و گو را دو چندان کرده است. از آنجا که
گفت و گو کنشی ارتباطی است که بر عقلانیت و مفاهمه بین ذهنی استوار است، می تواند به طرد خشونت و افراطی گری و جنگ منجر شود و زمینه ظهور دنیای عاری از جنگ، خشونت و افراطی گری را فراهم آورد و نوید بخش گسترش
صلح جهانی باشد. برای تبین نظری بحث از آرای متفکر آلمانی یورگن هابرماس پیرامون
کنش ارتباطی و حوزه عمومی استفاده خواهد شد