بررسی سطح ریسک بالقوه بر میزان موفقیت بازمهندسی فرایندهای کسب و کاردر شرکت های کوچک و متوسط

سازمان ها در محیط متلاطم کسب و کار در تلاشند تا خود را چابک سازند و برای این منظور لازم می دانند نسبت به باز مهندسی فرآیندهای کسب و کار خود اقدام نمایند. انتخاب فرایند مستعد برای بازمهندسی می تواند در زمان کم و سرعت بالا امکان بهبود بیشتری را برای سازمان میسر نماید . این بدین معنی است که سازمان فرآیندهایی را باید برای مهندسی مجدد انتخاب کند که بیشترین پتانسیل را برای تغییر داشته و همچنین بیشترین نتیجه را جهت چابکی سازمان ایجاد کند . به دلیل بالا بودن نرخ شکست در مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار ، ارزیابی میزان ریسک در این فرآیندها بسیار اهمیت دارد. هدف این مقاله ارزیابی سطح ریسک بالقوه در موفقیت مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار می باشد . این تحقیق از باب نتایج ، تحقیقی کاربردی بوده و از منظر متغیر، شامل متغیرهای کیفی است و در دسته تحقیقات توصیفی قرار گرفته و به صورت پیمایشی انجام شده است . از آلفای کرونباخ برای بررسی پایایی و از روایی ظاهری و محتوایی برای تآیید روایی استفاده شده است . برای بررسی فرضیه های تحقیق از همبستگی و رگرسیون استفاده شده است. مطالعه موردی در شرکت های کوچک و متوسط مرکز رشد دانشگاه فردوسی است . جنبه نوآوری تحقیق را می توان ایجاد نگاهی جدید به بررسی تآثیر ریسک و میزان شکست در باز مهندسی فرآیندهای کسب و کار برای اینگونه شرکت ها دانست. با توجه به نتایج تحقیق، در بین ابعاد ریسک بالقوه بعد حمایت مدیریت و محیط کاری بر میزان موفقیت مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار بیشترین اثر را دارد .

بررسی سطح ریسک بالقوه بر میزان موفقیت بازمهندسی فرایندهای کسب و کاردر شرکت های کوچک و متوسط Keywords:

باز مهندسی فرآیندهای کسب و کار , ریسک بالقوه , شرکت های کوچک و متوسط , مهندسی مجدد