بررسی و تبیین بینمتنی قرآن و بهره گیری شاعران فلسطینی از شخصیت های اسلامی در شعر معاصر فلسطین

یکی از شیوه های بررسی متون دینی، مطالعه ی بینامتنی آن است . بینامتنی یعنی خواندن متن با توجه به متون دیگر و مبتنی بر این اندیشه است که متن، نظامی بسته و مستقل نیست و هیچ متنی در خلا پدید نمی آید و خواسته یا ناخواسته با متون دیگر ارتباط دارد . نظریه ی بینامتنی در اواخر دهه ی شصت میلادی توسط ژولیا کریستوا در خلال بررسی هایی که بر آراء و افکار میخائیل باختین داشت - خصوصا در بخث پیرامون مکالمه گری وی- ارائه شد . بدن شک هر مسلمان ادیبی که جنبه ی دینی قوی دارد، از کتب دینی تاثیر پذیرفته است و آنها را در توشته ی خویش مورد استفاده قرار داده است . شاعران فلسطینی ، به واسطه ی آشنایی با قرآن کریم بی شک در اشعار مقاومت خود از نص آن تاثیر پذیرفته اند . بینامتنی در سخنان این شاعران بزرگ اما ناشناخته ، در اشکال مختلفی رخ نمایانده است . شعر مقاومت پدیده ای ادبی است که از افکاری انقلابی برگرفته از موهبتی حقیقی سرچشمه می گیرد که عواطف انسانی را سرشار از خماسه می گرداند و با دلیل و منطق از حقوق مردم ستم دیده و آزادی های انسانی آناندفاع می کند و بر ضد شدمن ستم کار و خواسته های آنان قیام می کند . اسلوب و چهارچوب شعر مقاومت ، اعتقادی و فرهنگی و ملی است که سبب می گردد شاعر در این نوع از ادبیات از دین و مسائل مربوط به آن بهره بگیرد . این مقاله می کوشد با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و با بررسی دیوان های شاعران فلسطینی معاصر (از سال 1980 تا حال ) تاثیر پذیر ی این شاعران از منبع غنی قرآن کریم و چگونگی استفاده ی آنان از این منبع بی کران و بهره گیری از شخصیتهای اسلامی را تبیین و بررسی کند .

Keywords:

بینامتنی قرآنی , شخصیتهای اسلامی , شعر مقاومت , شاعران فلسطینی