تعیین مناطق با ریسک بالای شیوع مالاریا با استفاده از شاخصهای ماهوارهای و زمینی

در کشور ایران، بیماری مالاریا در اکثر مناطق کنترل و ریشه کن شده است ولی هنوز هم در نواحی جنوب و جنوب شرق کشور هر ساله شاهد ابتلای افراد زیادی به این بیماری هستیم و دولت هر ساله هزینه های گزافی را جهت دریافت این مبتلایان متحمل می شود . شیوع و توسعه این بیماری وابستگی زیادی با شرایط محیطی و آب و هوایی دارد . پارامترهایی مانند دما، رطوبت، پوشش گیاهی و وجود آبگیرها در بروز اپیدمی این بیماری مؤثر هستند . با توجه به این نکته که از طریق داده - های ماهوارهای ( تکنیکهای سنجش از دور ) میتوان اطلاعات محیطی و آب و هوایی را در محدوده های وسیع و بصورت سریع بدست آورد و همچنین با استفاده از ت وابع تحلیلی GIS ، می توان مناطق با پتانسیل بالای شیوع را مشخص کرد . این کار به انجام فعالیت های پیشگیری قبل از شیوع بیماری کمک می کند که به کاهش آمار مبتلایان و همچنین کمک به اقتصاد کشور منجر خواهد شد . در این پژوهش ابتدا پارامترهای مناسب محیطی و آب و هوایی لازم برای شیوع بیماری با استفاده از تصاویر لندست 7ETM+ با بکارگیری روش های مناسب، بدست می آیند و سپس این پارامترها به صورت لایه های اطلاعاتی مجزا در آمده در مرحله بعد وزن هرکدام از پارامترها در شیوع بیماری مشخص شدند . سپس با استفاده از همپوشانی وزندار در محیط GIS مناطق مستعد برای شیوع بیماری مشخص گردیدند . برای ارزیابی نتایج بدست آمده از آمار شیوع بیماری در سال های گذشته استفاده شد . بدین صورت که با استفاده از آمار شیوع و محاسبه چندین شاخص زمینی با بررسی آنها بهترین شاخص برای ارزیابی نتایج مشخص گردید . نتایج حاصل از مقایسه تطابق قابل قبولی نشان داد .

Keywords:

سنجش از دور , GIS , مالاریا , شیوع