انسان امروزه در بسیاری از کشورها، نیروی انسانی به عنوان یک منبع سرمایه ای مورد توجه مدیران و تمامی واحدهای اقتصادی و نهادی اجتماعی در جهت ارتقای سطح عملکرد و افزایش بازدهی آنها قرار گرفته است. سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان، و سایر گروه های ذینفع، به منظور اخذ تصمیمات مناسب تر، به اصلاحاتی در مورد ارزش داراییهای انسانی نیازمندند.
حسابداری منابع انسانی به عنوان یکی از ابزارهای مدیریت، به دنبال ارائه اطلاعات مالی سرمایه انسانی است. عملکرد سازمانها به منابع غیر انسانی از قبیل تجهیزات و نوع تکنولوژی میزان سرمایه گذاری و نقدینگی به عوامل انسانی وابسته می باشد و مدیریت در واقع تلاش می کند برای بهره گیری از منابع غیر انسانی از عوامل انسانی استفاده نماید و نیروی انسانی یکی از باقیمت ترین دارائی ها و مانبع یک سازمان به شمار می رود و همانگونه که ارزش سایر دارائی ها را محاسبه می کنیم و برای آنها حساب تنظیم و دفاتری چون اعتبارات، روزنامه، کل، معین و اموال نگهداری می کنیم و از وضعیت منابع غیر انسانی اطلاعات کامل و جامعی در اختیار داریم. لذا باید نسبت به ارزش دارائی های انسانی نیز آگاهی و اطلاعات داشته تا بتوانیم از این منابع درجای مناسب و مطلوب بکارگیری نمائیم و هیچگاه از این منبع غافل نگردیم و با عنایت به نیاز مدیریت به اطلاعات برای تصمیم گیری جهت انتخاب، انتصاب، ارتقاء و عزل منابع انسانی، با اعمال
حسابداری منابع انسانی می توانیم اطلاعات مفید راجع به منابع انسانی سازمان بدست آوریم و در اختیار تصمیم گیرندگان سازمان قرار دهیم. همچنین اگر کارکنان نسبت به هزینه ای که جهت بکار گماردن آنها شده و میزان هزینه ای را که به سازمان تحمیل می کنند از خود توقع کاربیشتری داشته و مدیران نیز انتظاراتی در خور ارزش آنها خواهند داشت و در واقع با توجه به میزان داده و بازده می تواند عملکرد کارکنان را تحت تأثیر قرار دهد. از این رو در مقاله حاضر به بررسی اهمیت منابع انسانی، حسابدرای این منبع مهم و سیر تحول آن پرداختیم. در نهایت دلایل عدم بکارگیری
حسابداری منابع انسانی را در ایران بررسی کرده و به این نتیجه دست یافتیم که پنج دلیل برای عدم بکارگیری
حسابداری منابع انسانی وجود دارد که مهم ترین آن عدم آگاهی استفاده کنندگان و حسابداران کشور و نیز کوتاهی دانشگاه ها و مجامع حرفه ای در جهت معرفی آن، می باشد. طبق ماده 1 قانون دیوان محاسبات هدف اصلی دیوان محاسبات کشور اعمال کنترل و نظارت مستمر مالی به منظور پاسداری از بیت المال می باشد و با توجه به اینکه جهت استخدامف انتصاب، آموزش، استقرار کارکنان هزینه گزاف پرداخت می شود. لذا این منابع جزء بیت المال محسوب می شود و باید از هدر رفتن و ا تلاف نیروی منابع انسانی جلوگیری نمائیم.