دوره
ایلخانی درتاریخ معماری ایران نقطه عطفی به شمار می رود ,مغولان با اینکه از ابتدا ,ورودشان با ویرانی وخونریزی بود پس از استقرار در ایران جذب فرهنگ ایرانی شدند وبه
معماری ایرانی در طی طریق وپیشرفت خود کمک شایانی کردند.این جستار به بررسی جایگاه و نقش مجموعه مزارها در دوره
ایلخانی با رویکرد به مجموعه
مزار عبدالصمد در
نطنز می پردازد. گرداوری مطالب به روش کتابخانه ای می باشد , روش تحقیق به صورت توصیفی وتحلیلی می باشد.از این بررسی این نتایج اصل شد:مجموعه مزارات دردورهایلخانی نقش سیاسی ,فرهنگی ویژه ای داشتند.افرادبا نفوذ,سیاسی و ثروتمند به ساخت بناهای مذهبی که در عین حال چندین کاربرد داشت علاقه نشان می دادند و این دلیلی برای کسب اعتبار ومحبوبیت بین مردم بود این بناها که مجموعه مزار نام گرفته اند اکثرا عبارت بود از یک ارامگاه ,یک مسجدویکی دو بنای دیگر. مجموعه مزارعبدالصمد در
نطنز علاوه بر اینکه الگویی شد برای بناهای مهم در شهرهای دیگرو بجز کارکرد دینی خود خدمات فرهنگی ورفاهی نیز برای مردم ان زمان داشت از جمله اطعام فقیران ,اسکان مسافران و غیره .