بررسی مؤلفه های آسایش بصری و نقش آن در طراحی منظر شهری (با تاکید بر محله امامزاده ابراهیم آمل)

در عصر حاضر آسایش بصری از مولفه های مهم و اساسی محیط های انسان ساخت بویژه در فضاهای شهری به شمار می رود و همان طور که محیط داخلی زندگی انسان (خانه) بایستی از زیبایی برخوردار باشد محیط بیرونی (شهر) نیز باید زیبا و دارای کیفیت بصری مناسب باشد. بنابراین اهمیت بررسی موضوع آسایش بصری و نقش کیفیت های محیطی در ارتقاء و بهبود منظر شهری آشکار می گردد. به عبارت دیگر می توانیم مناسب سازی محیطی را به فراهم ساختن مجموع شرایط آسایش حرکتی، آسایش شنیداری، آسایش بصری، آسایش اقلیمی، آسایش اجتماعی و ... تجزیه و تعبیر نماییم. این پژوهش به ابعاد مختلف مولفه های آسایش بصری و تاثیر آن بر منظر شهری و با تاکید بر عناصری چون روشنایی، رنگ، کیفیت محیطی، بدنه، کیفیت بنا، دسترسی و ... در محله ی امامزاده ابراهیم پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع تحلیلی-توصیفی می باشد. گردآوری اطلاعات پژوهش به صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که ارتقاء سطح مولفه های آسایش بصری تاثیر متقابل و دوسویه ای را بر منظر شهری و انسان گذاشته و کاهش این مولفه ها منجر به آشفتگی، ناهمگونی و اغتشاشات بصری محیط می شود

Keywords:

فضاهای شهری , منظر شهری , آلودگی بصری , کیفیت محیط