تهیه میکروکپسول های حاوی اسانس گل محمدی با استفاده از پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,543
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAAT04_062
تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1394
Abstract:
اسانس ها به دلیل دارا بودن عطر و طعم های مشخص و علاوه بر آن دارا بودن طیف گسترده ای از خواص بیولوژیکی، از جمله، خواص آنتی اکسیدانی، ضدقارچی، آنتی باکتریال و حتی ضدتوموری به طور گسترده ای در صنایع دارویی، عطرسازی، ارایشی، بهداشتی و غذایی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجایی که این ترکیبات ساختارهای بسیار ظریفی دارند عمدتاً در برابر شرایط محیطی، ناپایدار بوده و کارایی اصلی خود را از دست می دهند به همین دلیل تحقیقات و فناوری های جدیدی به منظور افزایش پایداری و ماندگاری اسانس ها (بهبود کارایی با حفظ ماهیت) و متناسب با آن، گسترده نمودن کاربرد اسانس ها، انجام پذیرفته است که فناوری انکپسوله نمودن در سیستم های مختلف کلوئیدی، مانند میکروکپسول، میکروسفر، نانوامولسیون و غیره از مهم ترین آنهاست. در این پژوهش میکروکپسولاسیون اسانس گل محمدی به منظور کاهش فراریت، افزایش ماندگاری، سهولت نگهداری، حمل و نقل و غیره مورد توجه قرار گرفته است. میکروکپسول ها با روش امولسیون سازی با تکنیک تبخیر حلال و با استفاده از پلیمرهای مختلف که به عنوان دیواره در ساخت میکروکپسول ها نقش اساسی دارند تهیه شدند. پلیمرهای اتیل سلولز و اودراجیت با نسبت های مختلف به عنوان ماده دیواره انتخاب شدند. تأثیرات سه متغیر: غلظت پلیمر، مقدار امولسیفایر و نوع غیر حلال در راندمان این فرایند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اودراجیت، پلیمر مناسب تری برای انکپسولاسیون اسانس با استفاده از تکنیک امولسیون- تبخیر حلال می باشد. همچنین با توجه به نتایج حاصل، نوع پلیمر مورد استفاده، درصد حلال، نوع غیر حلال و درصد آن، امولسیفایر و سرعت هم زدن از جمله عواملی هستند که بر روی محصور سازی اسانس و رفتار رهایشی آن تأثیر می گذارند. بهترین نتایج برای فرمولاسیون به صورت درصد پلیمر اودراجیت: 5%، نسبت حلال به غیر حلال: 1:2/5 و درصد عامل پایدار کننده 1% به دست آمد. ماکزیمم بازدهی برای فرمولاسیون 76/7% و میزان بارگیری اسانس 11-9% می باشد. همچنین نتایج مطالعات رهایشی نشان می دهد که میزان رهایش در محیط اسیدی، 13/69% و در شرایط قلیایی 38/94% می باشد و جمع کل رهایش در 4 ساعت حدود 52/635% می باشد.
Keywords:
Authors
مریم نیکوحرف مینو
دانشکده علوم پایه، گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، ایران- آزمایشگاه همکار آزما نانو سیستم، منطقه اقتصادی سفلچگان، قم، ایران
طیبه تولیت
دانشکده داروسازی، بخش داروسازی صنعتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
غلامرضا نجفی
دانشکده علوم پایه، گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، ایران
مریم اخباری
پژوهشکده اسانس های طبیعی، دانشگاه کاشان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :