بررسی افزایش مقاومت به اکسیداسیون در دیرگدازه های منیزیا- گرافیت با اتصال نیتریدی

دیرگدازهای منیزیا- گرافیت، به دلیل خواص مناسب که به طور عمده به حضور گرافیت و اتصال کربنی و تطابق بهینه منیزیا با شرایط فولادسازی ارتباط می یابد، کاربرد وسیعی در صنعت فولاد یافته است. از عمده معایب این دسته دیگدازهاف عدم اتصال مناسب در درجه حرارت بالا و مقاومت کم در برابر اکسیداسیون می باشد. در کار تحقیقاتی حاضر سعی شده است با استفاده از منیزیای فیوزد، گرافیت و نیتریده کردن سیلیسیم در اتمسفر ازت، فاز نیتریدی تشکیل شود و تأثیر آن بر خواص فیزیکی، آنالیز فازی و همچنین ریزساختاری مورد بررسی قرار بگیرد. برای بررسی تشکیل اتصال نیتریدی از آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD) و تبدیل فوریه اشعه مادون قرمز (FT-IR) استفاده گردید. همچنین برای بررسی مرفولوژی فاز نیتریدی و تشکیل آن از آنالیز SEM استفاده شد. نتایج نشان داد که در دمای 1450°C؛ 6%، وزنی سیلیکون، 5% وزنی گرافیت، n=0.31 (ضریب آندریازین) در صورتی که پخت در اتمسفر ازت (زمان نگهداری ماکزیمم 4 ساعت) انجام شود می تواند باعث ایجاد خواص بهینه ترمومکانیکی در حضور فاز فورستریت و نیترید سیلیسیم گردد.

Keywords:

منیزیا- گرافیت , نیترید سیلیسیم , قورستریت , نیتریداسیون , اکسیداسیون