شواهد دگرشکلی پلاژیوکلاز های گرانیت دوران، تحلیلی بر نحوه ی جایگیری این توده در رخنمون الگو، زنجان

مطالعه ی ریزساختارهای میکروسکوپی ناشی از دگرشکلی کانی های موجود در سنگ جهت بازسازی و تعیین شرایط جایگیری توده های نفوذی در زمان تشکیل مورد استفاده قرار می گیرد. در این نوشتار، ریزساختارهای میکروسکوپی ناشی از دگرشکلی بلورهای پلاژیوکلاز گرانیت سفید دوران در رخنمون الگو ارائه شده، شواهد دگرشکلی شناسایی شده در هر دو بخش مرکزی و حاشیه ای توده ی دوران به دماهایی حدود 055 درجه سانتیگراد اشاره می نمایند. این دما می تواند بعنوان دمای جایگیری توده ی گرانیت دوران در شیل کهر، پس از تبلور، در نظر گرفته شود. آثار دگرشکلی کاتاکلاستیک که منجر به خردشدگی بلورهای درشت و دگرشکل شده ی پلاژیوکلاز، گردیده و در دماهای کمتر از 055 درجه سانتیگراد تشکیل می شود، بطور موضعی، در نمونه های بخش حاشیه ای توده ی گرانیت دوران یافت شده و احتمالا محصول فرایند بالاآمدگی می باشد. با توجه به اینکه فابریک دگرشکلی، تا دماهای متوسط حدود 055 درجه سانتیگراد، در گرانیت دوران حفظ شده است و با فرض بر این که یکی از دلایل نبود/کمبود کانیهای آبدار در گرانیت سفید دوران، مقادیر ناچیز آب موجود در آن بوده است، شاید بتوان چنین نتیجه گیری نمود که کاهش سریع دما مانع از رخداد تبلور استاتیکی بافت آن شده و بدین شکل شواهد دگرشکلی پس از تبلور آن حفظ گردیده است، بعبارتی کاهش سریع دما بیانگر بالاآمدگی سریع این توده می باشد.

Keywords:

ریزساختار , دگرشکلی , پلاژیوکلاز , جایگیری , گرانیت دوران , زنجان